Doorgaan naar hoofdcontent

Zeilen rond het noordelijkste punt van Australië

We hadden een hele rustige nacht zonder enige beweging van de boot. Het was dus een goede keuze op zo ver de rivier op te varen. 

We hadden wel iets pech met de zoutwater pomp. Na het ontbijt wilde deze niet meer aan voor de afwas. Gelukkig was de oorzaak wel redelijk snel gevonden. Op de plaats waar de draad was verlengt was die gebroken. Tja elektra in een vochtige en zoute omgeving is geen goede combinatie. Gelukkig wel een makkelijke reparatie. 


Nadat we het anker uit de blubber hadden getrokken was het tijd om eens te kijken of we de krokodillen ook met daglicht konden zien. We vaarde de boot langzaam vast in de blubber en keken goed of we een krokodil zagen, maar helaas weer geen krokodillen. Ooit gaat het ons lukken. 


Zo vertrokken we weer wat later dan de planning was, maar dit keer zonder enige consequenties. Kaap York is niet heel ver en zo hadden we dus alle tijd om rustig die kant op te varen. Het laatste stukje kom je door Albany passage. Een smal stuk water tussen de kust het eilandje Albany. Hier zou het wel tot 4.5 knoop kunnen stromen. Wij hadden niet meer dan een halve knoop en zo was het varen niet heel spectaculair. Gelukkig konden we wel goed genieten van deze bijzondere passage. Later onderweg naar Darwin komen we nog een bijzondere pass tegen, onder de naam Hole in the Wall. Als die als half zo spectaculair is als de naam moet dit echt wat worden. 


Net voor Kaap York zaten we aan de lunch. Iets wat aan de late kant maar daar smaakte het niet minder om. De grootste uitdaging komt nog, want dit waren de laatste afbakbroodjes. Dit betekend dat broodbakken weer op de lijst met de dagelijkse gang van zaken komt te staan. We hopen dus dat het supermarktje in het plaatje na de kaap wel weer brood enz hebben. 


Terwijl wij naar de ankerplaats vaarde kwam er een grote heli van het leger over. Die lande op de kaap en haalde wat mensen op. Dat zou wel een oefening zijn geweest maar zag er wel gaaf uit. 


Toen we achter ons ankertje lagen en schaduw hadden gemaakt besloten we de wandeltocht naar het noordelijkste puntje van Australië morgen te doen. Daarna zeilen we door naar Seisia, het plaatje waar we nog wat boodschappen enz kunnen doen en hopelijk een terrasje oid kunnen scoren. 


Annelies & Jeroen 







Reacties

Populaire posts van deze blog

Orkaan op komst!

We liggen nog steeds voor anker bij Terceira, terwijl Gabrielle inmiddels is uitgegroeid tot een heuse orkaan. Volgens het lokale nieuws haalt ze nu categorie 4, maar tegen de tijd dat ze hier in de nacht van donderdag op vrijdag langskomt, zou ze hopelijk afgezwakt zijn naar categorie 1. Dat klinkt iets wat geruststellend, maar omdat de orkaan nog een paar dagen weg is kan er veel veranderen. Voorlopig voorspellen ze nog steeds windstoten van zo’n 130 tot 150 km/u en golven tot tien meter. Niet bepaald het soort weer waarbij je gezellig buiten een kopje koffie drinkt. Het grote voordeel is dat deze baai aan de goede, beschutte kant van het eiland ligt. Iets minder is dat de marina helaas geen optie is. Hier wordt momenteel al druk gewerkt om meerdere boten te verplaatsen. De steigers zijn er niet al te best aan toe en zo hoopt de havenmeester op zo min mogelijk schade. Mooi balen dus. Er liggen eigenlijk twee keuzes voor ons. We kunnen ankeren aan de andere kant van de baai. Dat gaat ...

Zinken

Langzaam maar zeker zinkt elke boot, het is alleen de vraag hoe lang het duurt. Gelukkig is dit met een beetje onderhoud prima te voorkomen of in een meer stressvolle situatie verricht een zeeman met een emmer wonderen. Zoals jullie weten was het de afgelopen dagen nogal onstuimig. Het is nu relatief rustig en dat hebben we nodig na alle klappen die we hebben gemaakt. Alleen al die duizenden liters water die over de boot zijn gegooid hebben zich helaas toch op sommige plekken naar binnen weten te werken. Dus ja, we waren zinkende. Geen stress er werden hier geen wonderen verricht door een zeemanen met een emmers. Zo veel was het gelukkig niet. Er lag ongeveer een liter of 30 in de boot. Dit had zich mooi verzameld in de bilges. Dat was het probleem niet. Met een spons en een emmer is dat zo weer opgelost. De grote vraag was waar is het naar binnen gekomen? Het grote luik voorop de boot heeft het iets gelekt maar de bakskist bakboord achterop is de grote boosdoener. Hierdoor is het ...

SMS from 881652421437@msg.iridium.com

We zijn tijdens onze lange tochten bijna geheel afgesloten van de buitenwereld. Voor nood hebben we een baken die we kunnen activeren zodat de kustwacht weet wie en waar er in nood is. Medische nood is nog een uitdaging, de doktert zit hier niet bij de 3e grote golf rechts. Hiervoor hebben we een uitgebreide medische uitrusting aan boord. Van hecht spullen tot aan pleisters en van paracetamolle tot aan antibiotica. Nu hebben we wel knallers van boeken zoals: Daar waar geen doktor is, maar spreken met een doktor kan van levensbelang zijn. Vandaar onze satelliet telefoon. Hierdoor kregen we ook de mogelijkheid om te mailen. Geen dagelijkse updates van alle ellende in de wereld maar af en toe een update van het thuisfont en dankzij Esmee alles berecht het voetbal en de formule 1. Helaas is deze mail mogelijk sinds vandaag gestopt en kunnen we alleen nog maar mailen via de SMS. Kort en bondig, nog geeneens 1000 tekens. Daan & Jeroen