Doorgaan naar hoofdcontent

Zeilen rond het noordelijkste punt van Australië

We hadden een hele rustige nacht zonder enige beweging van de boot. Het was dus een goede keuze op zo ver de rivier op te varen. 

We hadden wel iets pech met de zoutwater pomp. Na het ontbijt wilde deze niet meer aan voor de afwas. Gelukkig was de oorzaak wel redelijk snel gevonden. Op de plaats waar de draad was verlengt was die gebroken. Tja elektra in een vochtige en zoute omgeving is geen goede combinatie. Gelukkig wel een makkelijke reparatie. 


Nadat we het anker uit de blubber hadden getrokken was het tijd om eens te kijken of we de krokodillen ook met daglicht konden zien. We vaarde de boot langzaam vast in de blubber en keken goed of we een krokodil zagen, maar helaas weer geen krokodillen. Ooit gaat het ons lukken. 


Zo vertrokken we weer wat later dan de planning was, maar dit keer zonder enige consequenties. Kaap York is niet heel ver en zo hadden we dus alle tijd om rustig die kant op te varen. Het laatste stukje kom je door Albany passage. Een smal stuk water tussen de kust het eilandje Albany. Hier zou het wel tot 4.5 knoop kunnen stromen. Wij hadden niet meer dan een halve knoop en zo was het varen niet heel spectaculair. Gelukkig konden we wel goed genieten van deze bijzondere passage. Later onderweg naar Darwin komen we nog een bijzondere pass tegen, onder de naam Hole in the Wall. Als die als half zo spectaculair is als de naam moet dit echt wat worden. 


Net voor Kaap York zaten we aan de lunch. Iets wat aan de late kant maar daar smaakte het niet minder om. De grootste uitdaging komt nog, want dit waren de laatste afbakbroodjes. Dit betekend dat broodbakken weer op de lijst met de dagelijkse gang van zaken komt te staan. We hopen dus dat het supermarktje in het plaatje na de kaap wel weer brood enz hebben. 


Terwijl wij naar de ankerplaats vaarde kwam er een grote heli van het leger over. Die lande op de kaap en haalde wat mensen op. Dat zou wel een oefening zijn geweest maar zag er wel gaaf uit. 


Toen we achter ons ankertje lagen en schaduw hadden gemaakt besloten we de wandeltocht naar het noordelijkste puntje van Australië morgen te doen. Daarna zeilen we door naar Seisia, het plaatje waar we nog wat boodschappen enz kunnen doen en hopelijk een terrasje oid kunnen scoren. 


Annelies & Jeroen 







Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...