Doorgaan naar hoofdcontent

Vis in de boot!!

De wind was zoals verwacht licht en zo werd de spinnaker na het ontbijt weer te voorschijn getoverd. Gelukkig zijn we nu redelijk bedreven in de kunst van de spinnaker zetten en zo stond de spinaker snel nadat we ons ankertje uit de modder trokken. 

De wind kwam redelijk van achter in en zo konden we toch redelijk lang het spinakertje blijven varen. Jammer dat de wind te veel aantrok en van richting veranderende. Zo streken we de spinnaker en zo vaarde we alleen op de grote genua. Dit was na het passeren van het zuidelijkste krokodillen eiland en niet voldoende om de bui te ontlopen. Zo hesen we ook het grootzeil erbij. De grote onweersbui bleef zo ver bij ons vandaan maar later in de nacht konden we een kleinere bui konden we niet ontlopen. 

Annelies maakte me wakker en nog geen minuut later liepen we uit ons roer! Zo rolde we de genua weg en was alles weer onder controle. We vaarde zo haaks op de pad van de bui en waren snel weer uit het pad van de bui. Daarbij kwam ook nog eens dat het echt stort regende. Echt een gratis douche dus. 


Door de buien konden we ons doel van die avond wel op ons buik schrijven. We hadden namelijk gehoopt op mobiel bereik. Helaas zaten we echt op het randje van het bereik en konden niks ontvangen of verzenden. 


We ontvingen wel ongevraagd verse vis. Ik weet niet hoe maar deze vloog door een van de openstaande raampjes zo naar binnen toe. Met een klap, gespartel en een boel gelach van Jeroen werd Annelies even gestoord tijden haar nachtrust. Gelukkig was alles zo weer opgeruimd en schoon. 


De rest van de nacht hebben we alleen op de genua gevaren. Dan ben je lekker flexibel en hoeft Annelies geen 2e man er bij te hebben met de zeilen omzetten. 


Morgen weer een kans op bereik. Dan komen we weer door een gedekt gebied en dat is maar goed ook want Isa(de oudste van Annelies) is dan jarig. 


Annelies & Jeroen 











Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...