Doorgaan naar hoofdcontent

Litchfield national park

Deze ochtend konden we een huurauto ophalen. Dit was de goedkoopste en meest makkelijke manier om het bijzondere Litchfield national park te bekijken.  Een prachtig gebied bekend om zijn watervallen en natuurlijke zwembaden. 

Onze eerste stop was natuurlijk de supermarkt. Zo konden we lekkere dingen halen die we onderweg en in het park lekker konden op peuzelen. Watermeloen, kaasjes, worstjes, toastjes, een appel en nog wat andere lekkere snacks. Omkomen van de hoger gaan we niet doen. 


De rit naar Florence Falls is ongeveer 1,5 uur, maar al snel merkten we dat de reis zelf minstens zo interessant is als de bestemming.

Wat ons direct opviel, was de kwaliteit van de weg. We hadden ruigere wegen verwacht, maar tot onze verrassing reden we over een glad geasfalteerde weg die moeiteloos door het landschap kronkelde. Onderweg passeerden we meerdere borden met waarschuwingen voor mogelijke overstromingen – dit is tenslotte het noorden van Australië, waar het natte seizoen niet mild is. Gelukkig zitten wij nog in de omslag maand van droog naar nat en zo stonden de wegen droog, maar het idee dat deze doorgaande route zomaar onder water kan staan, gaf een bijzondere lading aan de reis.

Vol verwondering keken we onderweg naar de gigantische road trains. Deze vrachtwagens met meerdere aanhangers lijken wel eindeloos lang en zijn een iconisch gezicht in de Australische Outback.

Met deze indrukken bereikten we Florence Falls, klaar voor een dag vol natuurpracht en avontuur.


Onze eerste stop was in het park waren de Florence Falls, een dubbele waterval verscholen in een groene vallei. Een korte wandeling bracht ons naar het uitkijkplatform, waar we genoten van het uitzicht op het vallende water. daarna vervolgde we de weg naar beneden. 135 treden afdalen via een trap om bij de voet van de watervallen en het natuurlijke zwembad te komen. Het is een redelijk steile afdaling, maar het meer dan de moeite waard!


Van daaruit reden we een stukje terug naar Buley Rockhole, een verzameling kleine watervalletjes en poelen, perfect om even af te koelen. Hier hebben we ook onze zelf meegenomen lunch opgegeten, zittend aan het water terwijl de zon door de bomen scheen en af een toe een paar dikke druppen uit de voorbij trekkende onweersbui vielen. 


De volgende stop was Tolmer Falls, waar normaal een indrukwekkende kloof en waterval op ons wachtten. Vanaf het platform zagen we hoe er maar een klein stroompje water naar beneden viel. Helaas maar het uitzicht en de omgeving waren adembenemend.


We sloten de dag af bij Wangi Falls, een van de meest populaire plekken in het park. Gelukkig was het er heel rustig en hadden we de plek bijna voor onszelf. Hier konden we heerlijk zwemmen in het rustige, verfrissende water met de waterval op de achtergrond. Het perfecte einde van een ontspannen dag in de natuur.


Terug rijdend merkte we dat we best moe waren. We besloten ons dan ook te trakteren op wat lekkers bij de Fannie bay coolspot. Erg lekker en op loop afstand van de sailing club.

Morgen gaan we als echte toeristen in een busje mee op springende krokodillen tour! we zijn benieuwd 


Annelies & Jeroen  
























Reacties

  1. Gaaf hoor! Leuk om dit samen te kunnen doen! Geniet er nog van Gr Stefan

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Orkaan op komst!

We liggen nog steeds voor anker bij Terceira, terwijl Gabrielle inmiddels is uitgegroeid tot een heuse orkaan. Volgens het lokale nieuws haalt ze nu categorie 4, maar tegen de tijd dat ze hier in de nacht van donderdag op vrijdag langskomt, zou ze hopelijk afgezwakt zijn naar categorie 1. Dat klinkt iets wat geruststellend, maar omdat de orkaan nog een paar dagen weg is kan er veel veranderen. Voorlopig voorspellen ze nog steeds windstoten van zo’n 130 tot 150 km/u en golven tot tien meter. Niet bepaald het soort weer waarbij je gezellig buiten een kopje koffie drinkt. Het grote voordeel is dat deze baai aan de goede, beschutte kant van het eiland ligt. Iets minder is dat de marina helaas geen optie is. Hier wordt momenteel al druk gewerkt om meerdere boten te verplaatsen. De steigers zijn er niet al te best aan toe en zo hoopt de havenmeester op zo min mogelijk schade. Mooi balen dus. Er liggen eigenlijk twee keuzes voor ons. We kunnen ankeren aan de andere kant van de baai. Dat gaat ...

Zinken

Langzaam maar zeker zinkt elke boot, het is alleen de vraag hoe lang het duurt. Gelukkig is dit met een beetje onderhoud prima te voorkomen of in een meer stressvolle situatie verricht een zeeman met een emmer wonderen. Zoals jullie weten was het de afgelopen dagen nogal onstuimig. Het is nu relatief rustig en dat hebben we nodig na alle klappen die we hebben gemaakt. Alleen al die duizenden liters water die over de boot zijn gegooid hebben zich helaas toch op sommige plekken naar binnen weten te werken. Dus ja, we waren zinkende. Geen stress er werden hier geen wonderen verricht door een zeemanen met een emmers. Zo veel was het gelukkig niet. Er lag ongeveer een liter of 30 in de boot. Dit had zich mooi verzameld in de bilges. Dat was het probleem niet. Met een spons en een emmer is dat zo weer opgelost. De grote vraag was waar is het naar binnen gekomen? Het grote luik voorop de boot heeft het iets gelekt maar de bakskist bakboord achterop is de grote boosdoener. Hierdoor is het ...

Week 1 oversteek Sint Helena naar de Azoren

Deze week staat tussen onze meeste spectaculaire weken uit ons leven. Niet dus…. Er is niet veel gebeurd, maar toch hebben we een hoogtepunt en twee dieptepunten. Laten we met het mindere beginnen om daarna goed af te sluiten. Schavielen dat is een van de grote boosdoeners van het lange afstand varen. Als je een paar uurtjes gaat varen in Nederland kunnen lijnen ook schavielen, maar tijdens z'n lange tocht is het veel extremer. Op Zaterdag ochtend 16/08 rond de klok van 7 zat Jeroen heerlijk buiten een kopje koffie te drinken, totdat die een grote knal hoorde. We vaarde op dit moment met de genua 3 uitgeboomd aan bakbaard, genua 1 uitgeboomd aan stuurboord vliegend gehesen en met het derde rif in het groot zeil tegen het rollen. Genua 1 hadden we vliegend gehesen. Dat betekend dat die niet in de track van het rolreef systeem zit, daar zat de genua 3 in. Doordat het zeil niet in de track zit, beweegt het een stuk meer dan normaal en dat resulteerde in een grote knal en een zeil in h...