Doorgaan naar hoofdcontent

Litchfield national park

Deze ochtend konden we een huurauto ophalen. Dit was de goedkoopste en meest makkelijke manier om het bijzondere Litchfield national park te bekijken.  Een prachtig gebied bekend om zijn watervallen en natuurlijke zwembaden. 

Onze eerste stop was natuurlijk de supermarkt. Zo konden we lekkere dingen halen die we onderweg en in het park lekker konden op peuzelen. Watermeloen, kaasjes, worstjes, toastjes, een appel en nog wat andere lekkere snacks. Omkomen van de hoger gaan we niet doen. 


De rit naar Florence Falls is ongeveer 1,5 uur, maar al snel merkten we dat de reis zelf minstens zo interessant is als de bestemming.

Wat ons direct opviel, was de kwaliteit van de weg. We hadden ruigere wegen verwacht, maar tot onze verrassing reden we over een glad geasfalteerde weg die moeiteloos door het landschap kronkelde. Onderweg passeerden we meerdere borden met waarschuwingen voor mogelijke overstromingen – dit is tenslotte het noorden van Australië, waar het natte seizoen niet mild is. Gelukkig zitten wij nog in de omslag maand van droog naar nat en zo stonden de wegen droog, maar het idee dat deze doorgaande route zomaar onder water kan staan, gaf een bijzondere lading aan de reis.

Vol verwondering keken we onderweg naar de gigantische road trains. Deze vrachtwagens met meerdere aanhangers lijken wel eindeloos lang en zijn een iconisch gezicht in de Australische Outback.

Met deze indrukken bereikten we Florence Falls, klaar voor een dag vol natuurpracht en avontuur.


Onze eerste stop was in het park waren de Florence Falls, een dubbele waterval verscholen in een groene vallei. Een korte wandeling bracht ons naar het uitkijkplatform, waar we genoten van het uitzicht op het vallende water. daarna vervolgde we de weg naar beneden. 135 treden afdalen via een trap om bij de voet van de watervallen en het natuurlijke zwembad te komen. Het is een redelijk steile afdaling, maar het meer dan de moeite waard!


Van daaruit reden we een stukje terug naar Buley Rockhole, een verzameling kleine watervalletjes en poelen, perfect om even af te koelen. Hier hebben we ook onze zelf meegenomen lunch opgegeten, zittend aan het water terwijl de zon door de bomen scheen en af een toe een paar dikke druppen uit de voorbij trekkende onweersbui vielen. 


De volgende stop was Tolmer Falls, waar normaal een indrukwekkende kloof en waterval op ons wachtten. Vanaf het platform zagen we hoe er maar een klein stroompje water naar beneden viel. Helaas maar het uitzicht en de omgeving waren adembenemend.


We sloten de dag af bij Wangi Falls, een van de meest populaire plekken in het park. Gelukkig was het er heel rustig en hadden we de plek bijna voor onszelf. Hier konden we heerlijk zwemmen in het rustige, verfrissende water met de waterval op de achtergrond. Het perfecte einde van een ontspannen dag in de natuur.


Terug rijdend merkte we dat we best moe waren. We besloten ons dan ook te trakteren op wat lekkers bij de Fannie bay coolspot. Erg lekker en op loop afstand van de sailing club.

Morgen gaan we als echte toeristen in een busje mee op springende krokodillen tour! we zijn benieuwd 


Annelies & Jeroen  
























Reacties

  1. Gaaf hoor! Leuk om dit samen te kunnen doen! Geniet er nog van Gr Stefan

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...