Doorgaan naar hoofdcontent

Glisterende ogen van krokodillen

We hadden vandaag minder wind als gisteren. Zo mocht sinds een paar dagen eindelijk weer het volledige grootzeil gehesen worden. Het was zelfs nodig om de grote genua tevoorschijn te halen. Die hesen we dan weer vliegend want zo konden we hem ook weer makkelijk weg halen als het harder ging waaien. 


Gedurende de dag was dat ook het geval. De wind trok aan en we waren weer eens aan het racen. Helaas wel te veel voor de wind en hierdoor kapte het voorzeil nogal. De ruim 7.5 knoop werd ingeruild voor de een dikke 6 door de grote genua naar beneden te halen en alleen op het fokje te varen. 


Er was wel 1 teleurstelling vandaag. Het vers gebakken brood was niet gerezen en je kon er wel iemand dood mee slaan. Gelukkig was het te eten als in dunne plakjes met een beetje kruiden boter.


Door de heerlijke zeil condities, dit keer zonder dolfijnen waren we zo bij de ingang van de rivier. Hier lieten we het grootzeil zakken en vaarde we alleen op het fokje naar binnen 

Even schommelen over de zand bank en daarna was het rustig. Dit blijft toch wel een heel bijzonder land. We vaarde echt het woud in, roken de bomen en hoorde de volgens zelfs schreeuwen boven het gebrom van de motor. 


We vaarde ruim 5 mijl de rivier op. Zo kwamen we in een wat smaller gedeelte van de rivier en konden we echt genieten van de omgeving. Het anker plonsde erin en de herrie machine ging uit. 

Wauw wat een rust en wat een geluiden kwamen er uit en onder de mangrove. 


Dit keer deden we de borrel op het voordek. Heerlijk genieten van de natuur. 

Toen het geheel donker was kwam de zaklamp te voorschijn en verdomt… 

We konden de ogen van de krokodillen zien glinsteren in het schijnsel van de zaklamp! Hoe gaaf is dat! Echt niet zwemmen dus hier. 


Na het avond eten vielen we heel rustig in slaap met de geluiden vanuit de mangrove op de achtergrond. 


Morgen varen we naar het noordelijkste puntje van Australië. Hier kunnen we ankeren en een stukje lopen. Dit houd ook in dat we weer richting de bewoonde wereld komen. Weer mensen, dorpjes en telefoon bereik. 


Annelies & Jeroen 




















Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...