Doorgaan naar hoofdcontent

Glisterende ogen van krokodillen

We hadden vandaag minder wind als gisteren. Zo mocht sinds een paar dagen eindelijk weer het volledige grootzeil gehesen worden. Het was zelfs nodig om de grote genua tevoorschijn te halen. Die hesen we dan weer vliegend want zo konden we hem ook weer makkelijk weg halen als het harder ging waaien. 


Gedurende de dag was dat ook het geval. De wind trok aan en we waren weer eens aan het racen. Helaas wel te veel voor de wind en hierdoor kapte het voorzeil nogal. De ruim 7.5 knoop werd ingeruild voor de een dikke 6 door de grote genua naar beneden te halen en alleen op het fokje te varen. 


Er was wel 1 teleurstelling vandaag. Het vers gebakken brood was niet gerezen en je kon er wel iemand dood mee slaan. Gelukkig was het te eten als in dunne plakjes met een beetje kruiden boter.


Door de heerlijke zeil condities, dit keer zonder dolfijnen waren we zo bij de ingang van de rivier. Hier lieten we het grootzeil zakken en vaarde we alleen op het fokje naar binnen 

Even schommelen over de zand bank en daarna was het rustig. Dit blijft toch wel een heel bijzonder land. We vaarde echt het woud in, roken de bomen en hoorde de volgens zelfs schreeuwen boven het gebrom van de motor. 


We vaarde ruim 5 mijl de rivier op. Zo kwamen we in een wat smaller gedeelte van de rivier en konden we echt genieten van de omgeving. Het anker plonsde erin en de herrie machine ging uit. 

Wauw wat een rust en wat een geluiden kwamen er uit en onder de mangrove. 


Dit keer deden we de borrel op het voordek. Heerlijk genieten van de natuur. 

Toen het geheel donker was kwam de zaklamp te voorschijn en verdomt… 

We konden de ogen van de krokodillen zien glinsteren in het schijnsel van de zaklamp! Hoe gaaf is dat! Echt niet zwemmen dus hier. 


Na het avond eten vielen we heel rustig in slaap met de geluiden vanuit de mangrove op de achtergrond. 


Morgen varen we naar het noordelijkste puntje van AustraliĆ«. Hier kunnen we ankeren en een stukje lopen. Dit houd ook in dat we weer richting de bewoonde wereld komen. Weer mensen, dorpjes en telefoon bereik. 


Annelies & Jeroen 




















Reacties

Populaire posts van deze blog

Orkaan op komst!

We liggen nog steeds voor anker bij Terceira, terwijl Gabrielle inmiddels is uitgegroeid tot een heuse orkaan. Volgens het lokale nieuws haalt ze nu categorie 4, maar tegen de tijd dat ze hier in de nacht van donderdag op vrijdag langskomt, zou ze hopelijk afgezwakt zijn naar categorie 1. Dat klinkt iets wat geruststellend, maar omdat de orkaan nog een paar dagen weg is kan er veel veranderen. Voorlopig voorspellen ze nog steeds windstoten van zo’n 130 tot 150 km/u en golven tot tien meter. Niet bepaald het soort weer waarbij je gezellig buiten een kopje koffie drinkt. Het grote voordeel is dat deze baai aan de goede, beschutte kant van het eiland ligt. Iets minder is dat de marina helaas geen optie is. Hier wordt momenteel al druk gewerkt om meerdere boten te verplaatsen. De steigers zijn er niet al te best aan toe en zo hoopt de havenmeester op zo min mogelijk schade. Mooi balen dus. Er liggen eigenlijk twee keuzes voor ons. We kunnen ankeren aan de andere kant van de baai. Dat gaat ...

Zinken

Langzaam maar zeker zinkt elke boot, het is alleen de vraag hoe lang het duurt. Gelukkig is dit met een beetje onderhoud prima te voorkomen of in een meer stressvolle situatie verricht een zeeman met een emmer wonderen. Zoals jullie weten was het de afgelopen dagen nogal onstuimig. Het is nu relatief rustig en dat hebben we nodig na alle klappen die we hebben gemaakt. Alleen al die duizenden liters water die over de boot zijn gegooid hebben zich helaas toch op sommige plekken naar binnen weten te werken. Dus ja, we waren zinkende. Geen stress er werden hier geen wonderen verricht door een zeemanen met een emmers. Zo veel was het gelukkig niet. Er lag ongeveer een liter of 30 in de boot. Dit had zich mooi verzameld in de bilges. Dat was het probleem niet. Met een spons en een emmer is dat zo weer opgelost. De grote vraag was waar is het naar binnen gekomen? Het grote luik voorop de boot heeft het iets gelekt maar de bakskist bakboord achterop is de grote boosdoener. Hierdoor is het ...

SMS from 881652421437@msg.iridium.com

We zijn tijdens onze lange tochten bijna geheel afgesloten van de buitenwereld. Voor nood hebben we een baken die we kunnen activeren zodat de kustwacht weet wie en waar er in nood is. Medische nood is nog een uitdaging, de doktert zit hier niet bij de 3e grote golf rechts. Hiervoor hebben we een uitgebreide medische uitrusting aan boord. Van hecht spullen tot aan pleisters en van paracetamolle tot aan antibiotica. Nu hebben we wel knallers van boeken zoals: Daar waar geen doktor is, maar spreken met een doktor kan van levensbelang zijn. Vandaar onze satelliet telefoon. Hierdoor kregen we ook de mogelijkheid om te mailen. Geen dagelijkse updates van alle ellende in de wereld maar af en toe een update van het thuisfont en dankzij Esmee alles berecht het voetbal en de formule 1. Helaas is deze mail mogelijk sinds vandaag gestopt en kunnen we alleen nog maar mailen via de SMS. Kort en bondig, nog geeneens 1000 tekens. Daan & Jeroen