Doorgaan naar hoofdcontent

Ellende achter het rif en niet meer alleen

Het was inderdaad een heftig nachtje achter het ankertje. Wind was aangetrokken tot 25 knopen en we lagen de gehele nacht te schommelen en te stampen. Gelukkig hebben we beide prima geslapen. Het bootje terug op zetten was wel een redelijke kunst maar dit ging ook zonder dingen te slopen. 


Na het ontbijt zetten we koers naar een doorgang tussen het middelste rif. We hadden namelijk een stop op de planning waar het schijnbaar heel goed ankeren is. Volgens onze mede zeilers op het wereld wijde web een van de best beschutte ankerplaatsen lang de noord-oost kust. 

Het was lekker varen, zeker toen we eenmaal tussen het middelste rif zaten. Geen golven en een heerlijk windje. We hadden niet een hele grote afstand af te leggen dus kozen vandaag voor het eert voor de makkelijke weg. Alleen het voorzeil werd uitgerold en zo gingen we toch nog met ruim 5 knopen richting Morris eiland. 


Het duurde even voordat we dit eiland in het vizier kregen, maar uiteindelijk kwam die dan toch tevoorschijn op de horizon. We waren blij verrast dat er nog een zeilboot bleek te liggen! Natuurlijk was het direct even langs varen en vragen hoe de ankerplaats was. Die bleek mooi rustig te zijn en zand tot aan het rif bij het eiland. We kregen ook direct een  uitnodiging om een drankje te komen doen. 


We kropen met onze boot helemaal tot onder het rif en lieten daar het anker vallen. Een boel wind, maar de boot lag heerlijk rustig. Na weer wat lucht in de dinghy te hebben geblazen vaarde we naar de buren. Hier werden we gastvrij ontvangen. Zij waren onderweg naar het zuide en kwamen net van Darwin. Ze kregen we nog wat tips voor daar. 


Na een paar uurtjes borrelen was het tijd om terug te gaan naar de boot. Hier maakte we nog wat te eten en doken moe maar voldaan ons eigen bedje weer in. 


Morgen ontdekken we het eilandje, er schijnt een krokodillen val te staan en voor de rest vooral veel vogels. Daarna zeilen we richting Cape Direction. Dit is blak bij Lockhart River en daar schijnen we weer wat bereik te hebben. 


Annelies & Jeroen 





Reacties

Populaire posts van deze blog

Orkaan op komst!

We liggen nog steeds voor anker bij Terceira, terwijl Gabrielle inmiddels is uitgegroeid tot een heuse orkaan. Volgens het lokale nieuws haalt ze nu categorie 4, maar tegen de tijd dat ze hier in de nacht van donderdag op vrijdag langskomt, zou ze hopelijk afgezwakt zijn naar categorie 1. Dat klinkt iets wat geruststellend, maar omdat de orkaan nog een paar dagen weg is kan er veel veranderen. Voorlopig voorspellen ze nog steeds windstoten van zo’n 130 tot 150 km/u en golven tot tien meter. Niet bepaald het soort weer waarbij je gezellig buiten een kopje koffie drinkt. Het grote voordeel is dat deze baai aan de goede, beschutte kant van het eiland ligt. Iets minder is dat de marina helaas geen optie is. Hier wordt momenteel al druk gewerkt om meerdere boten te verplaatsen. De steigers zijn er niet al te best aan toe en zo hoopt de havenmeester op zo min mogelijk schade. Mooi balen dus. Er liggen eigenlijk twee keuzes voor ons. We kunnen ankeren aan de andere kant van de baai. Dat gaat ...

Zinken

Langzaam maar zeker zinkt elke boot, het is alleen de vraag hoe lang het duurt. Gelukkig is dit met een beetje onderhoud prima te voorkomen of in een meer stressvolle situatie verricht een zeeman met een emmer wonderen. Zoals jullie weten was het de afgelopen dagen nogal onstuimig. Het is nu relatief rustig en dat hebben we nodig na alle klappen die we hebben gemaakt. Alleen al die duizenden liters water die over de boot zijn gegooid hebben zich helaas toch op sommige plekken naar binnen weten te werken. Dus ja, we waren zinkende. Geen stress er werden hier geen wonderen verricht door een zeemanen met een emmers. Zo veel was het gelukkig niet. Er lag ongeveer een liter of 30 in de boot. Dit had zich mooi verzameld in de bilges. Dat was het probleem niet. Met een spons en een emmer is dat zo weer opgelost. De grote vraag was waar is het naar binnen gekomen? Het grote luik voorop de boot heeft het iets gelekt maar de bakskist bakboord achterop is de grote boosdoener. Hierdoor is het ...

SMS from 881652421437@msg.iridium.com

We zijn tijdens onze lange tochten bijna geheel afgesloten van de buitenwereld. Voor nood hebben we een baken die we kunnen activeren zodat de kustwacht weet wie en waar er in nood is. Medische nood is nog een uitdaging, de doktert zit hier niet bij de 3e grote golf rechts. Hiervoor hebben we een uitgebreide medische uitrusting aan boord. Van hecht spullen tot aan pleisters en van paracetamolle tot aan antibiotica. Nu hebben we wel knallers van boeken zoals: Daar waar geen doktor is, maar spreken met een doktor kan van levensbelang zijn. Vandaar onze satelliet telefoon. Hierdoor kregen we ook de mogelijkheid om te mailen. Geen dagelijkse updates van alle ellende in de wereld maar af en toe een update van het thuisfont en dankzij Esmee alles berecht het voetbal en de formule 1. Helaas is deze mail mogelijk sinds vandaag gestopt en kunnen we alleen nog maar mailen via de SMS. Kort en bondig, nog geeneens 1000 tekens. Daan & Jeroen