Doorgaan naar hoofdcontent

de benen strekken in Garig Gunak Barlu National Park

het was vandaag tijd om een stukje te wandelen. Eindelijk de benen strekken, maar voor die tijd nog even een ontbijtje en daarna het bootje klaarmaken. De wind was bijna niet aanwezig en we hadden geen zin om het motortje op het bootje te zetten. Zo zat er maar 1 ding op, een stukje roeien. Annelies als princes achter op en ik aan het werk.

Geland op de kant liepen we naar het Black Point Ranger and Cultural Centre, midden in het prachtige Garig Gunak Barlu National Park. Dit afgelegen stukje natuur zit vol verrassingen en heeft een bijzondere geschiedenis. Het was wel helemaal uitgestoven en zo schreven we ons in op het white board bij de ingang en begonnen we aan de wandeling. 


Tijdens onze wandeling zagen we talloze vogels en verschillende wallaby’s die nieuwsgierig om zich heen keken. Annelies kreeg schrok erg, en kon een gil niet onderdrukken toen er plotseling iets door de bosjes schoot. Waarschijnlijk was het een windvarken dat duidelijk niet van ons gezelschap gediend was!


Iets verder op in het park liggen de restanten van een oude nederzetting. Hier konden we van alles over lezen in het culturele centrum. 

De Victoria Settlement, een oude Britse vestiging uit de 19e eeuw. Opgericht in 1838, was deze nederzetting bedoeld als een strategische militaire en handelsbasis om de noordelijke kusten van Australië te beschermen tegen buitenlandse invloeden. Het leven in de vesting bleek echter zwaar. Door ziektes, een tekort aan middelen en de geïsoleerde ligging werden de omstandigheden ondraaglijk. Na een gigantische orkaan die de hele nederzetting met de grond gelijk maakte, werd in 1849 de vesting verlaten.


Het was voor ons helaas te ver om deze vestiging te bezoeken omdat we gebruik wilde maken van de wind die toch iets op was komen zetten. Na het terug roeien en het opbergen van het bootje vertrokken we. Zo bracht de wind ons de van Diemen baai in. Wel tegen de stroming in maar dit hield in dat we gedurende de gehele nacht stroom mee zouden hebben. 


Morgen hopen we op Darwin aan te komen. Dit alleen als de wind een beetje mee zit. Er zit genoeg activiteit in de lucht want om ons heen zien we vele onweersbuien. 


Annelies & Jeroen 














Reacties

Populaire posts van deze blog

Orkaan op komst!

We liggen nog steeds voor anker bij Terceira, terwijl Gabrielle inmiddels is uitgegroeid tot een heuse orkaan. Volgens het lokale nieuws haalt ze nu categorie 4, maar tegen de tijd dat ze hier in de nacht van donderdag op vrijdag langskomt, zou ze hopelijk afgezwakt zijn naar categorie 1. Dat klinkt iets wat geruststellend, maar omdat de orkaan nog een paar dagen weg is kan er veel veranderen. Voorlopig voorspellen ze nog steeds windstoten van zo’n 130 tot 150 km/u en golven tot tien meter. Niet bepaald het soort weer waarbij je gezellig buiten een kopje koffie drinkt. Het grote voordeel is dat deze baai aan de goede, beschutte kant van het eiland ligt. Iets minder is dat de marina helaas geen optie is. Hier wordt momenteel al druk gewerkt om meerdere boten te verplaatsen. De steigers zijn er niet al te best aan toe en zo hoopt de havenmeester op zo min mogelijk schade. Mooi balen dus. Er liggen eigenlijk twee keuzes voor ons. We kunnen ankeren aan de andere kant van de baai. Dat gaat ...

Zinken

Langzaam maar zeker zinkt elke boot, het is alleen de vraag hoe lang het duurt. Gelukkig is dit met een beetje onderhoud prima te voorkomen of in een meer stressvolle situatie verricht een zeeman met een emmer wonderen. Zoals jullie weten was het de afgelopen dagen nogal onstuimig. Het is nu relatief rustig en dat hebben we nodig na alle klappen die we hebben gemaakt. Alleen al die duizenden liters water die over de boot zijn gegooid hebben zich helaas toch op sommige plekken naar binnen weten te werken. Dus ja, we waren zinkende. Geen stress er werden hier geen wonderen verricht door een zeemanen met een emmers. Zo veel was het gelukkig niet. Er lag ongeveer een liter of 30 in de boot. Dit had zich mooi verzameld in de bilges. Dat was het probleem niet. Met een spons en een emmer is dat zo weer opgelost. De grote vraag was waar is het naar binnen gekomen? Het grote luik voorop de boot heeft het iets gelekt maar de bakskist bakboord achterop is de grote boosdoener. Hierdoor is het ...

SMS from 881652421437@msg.iridium.com

We zijn tijdens onze lange tochten bijna geheel afgesloten van de buitenwereld. Voor nood hebben we een baken die we kunnen activeren zodat de kustwacht weet wie en waar er in nood is. Medische nood is nog een uitdaging, de doktert zit hier niet bij de 3e grote golf rechts. Hiervoor hebben we een uitgebreide medische uitrusting aan boord. Van hecht spullen tot aan pleisters en van paracetamolle tot aan antibiotica. Nu hebben we wel knallers van boeken zoals: Daar waar geen doktor is, maar spreken met een doktor kan van levensbelang zijn. Vandaar onze satelliet telefoon. Hierdoor kregen we ook de mogelijkheid om te mailen. Geen dagelijkse updates van alle ellende in de wereld maar af en toe een update van het thuisfont en dankzij Esmee alles berecht het voetbal en de formule 1. Helaas is deze mail mogelijk sinds vandaag gestopt en kunnen we alleen nog maar mailen via de SMS. Kort en bondig, nog geeneens 1000 tekens. Daan & Jeroen