Doorgaan naar hoofdcontent

Wat een smeerboel

Na een heerlijk bakkie koffie was het tijd om te beginnen met de klusjes. Daar had ik zin in! Lekker met de leuke werk beginnen en dat wat het minste tijd kost. Het plaatsen van de nieuwe lampjes. Deze zitten gemonteerd op de sierlijst onder het luik. Een makkelijk klusje om los te halen en daarom ook een makkelijk klusje om de lampjes aan te sluiten. Voor 10 uur was dit klusje al gepiept.  

Nu was het dus tijd om het luik eens goed aan te pakken. Dat is wel even wat werk, alle kit moet losgesneden worden, weg gehaald en schoongemaakt worden. Zo kan de lens van het luik er uit en klaar worden gemaakt om opnieuw te monteren. De kit die er nu tussen zit is deels weer zacht geworden en hierdoor is het echt een smeerboel. Het schoonmaken en losmaken van de lens ging hierdoor  ook langzaam. Dit was dus een klus waar ik tot aan zonsondergang mee bezig ben geweest. Geheel tegen mijn principes stopte ik, dus klus was nog niet klaar maar het moet niet op werken beginnen te lijken. Morgen nog een klein beetje en dan kan ik hem terug lijmen. 

Daan kookte voor de verandering weer. Toch fijn dat die jongen zelfs op afstand voor me zorgt. Vandaag had die een lekkere gevulde saus voor in een wrap. Lekker met een beetje sambal en heel veel knoflook. 

Jeroen 




Reacties

  1. Ha Jeroen, welke kit gebruik jij op de lens en breng je nog een hechter aan op het aluminium?

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...