Doorgaan naar hoofdcontent

Indrukwekkende Golven bij Cookstown

Bewolking… ja hoor dat hadden we niet afgesproken. Het was helemaal dicht getrokken afgelopen nacht en de wind was wat aangerokken. Na een snel ontbijtje en het zetten van het 2e rif lieten we de mooring los en vertrokken we richting Cooktown. 22 mijltjes verder op en precies downwind. 


Een goede windkracht 6, op zich was het heelijk zeilen we vlogen met alleen het grootzeil over de golven af. De stuurautomaat moest er redelijk aan trekken en de Harry lag binnen in bed dus we besloten zelf te sturen. lekker genieten en surfen tot wel 10.9 knopen. wat heerlijk. 


We zouden zo rond de middag al aan komen en dat is voor de gemoedsrust fijn. Het is namelijk een hele ondiepe sloot waar we in moeten en we willen een ankerplek hebben waar we niet aan de grond lopen. 


Op het laatste stuk trok de wind nog meer aan. windkracht 7, we moesten nog gijpen en het werd ondiep. hierdoor werden de golven nog indrukwekkender en de boot wat moeilijker op koers te houden. Dit maakte zeker indruk op de nieuwe bemanning. Na het gijpen waren we snel bij de ingang van de rivier. Hier lieten we het zeil zakken en starte we de motor. 


Door de sterke wind en golven was het best een leuke uitdaging op het kanaal in te varen. Zeker omdat het kanaal niet zo heel diep was. Met laag/laag water maar 2.5 meter en wij zijn 2 meter diep. gelukkig stond er een halve meter meer en zo durfde we wel naar binnen. Dit was maar goed ook, want die miste diepgang die we zagen was 2.5 meter. 


op advies van een lokale visserman werden we naar een plekje gestuurd om te ankeren. Helaas liepen we hier steeds vast. Gelukkig was er een lokale zeiler die ons naar een dieper stuk begeleide via de marifoon. Zo lager met een klein halfmetertje onder de kiel achter ons ankertje. 


De missie om wat lekkers te eten op de wal viel vies tegen. Tevens miezerde het al een tijd en lekker op een terrasje zitten zat er ook niet bij. Zo liepen we door richting supermarkt. Hier liepen we ok de verandering direct tegen een lekkere pizza aan. Die moest natuurlijk mee.

Op de terugweg richting boot hebben we nog wat geld uit de muur getrokken. Voor het eerst in Australië. Alles gaat met plastic, maar omdat we nu naar wat afgelegen gebieden gaan willen we toch wat cash mee hebben. 


De hemel brak nog even open voordat we terug op de boot waren en zo waren we nat tot op ons onderbroek en koud… Gelukkig is het hier niet koud, maar de wind stevige wind maakte het wel koud. 


Die avond genoten we lekker van een heerlijke borrel plank en die lekkere pizza. En natuurlijk moesten we op blijven tot 24:00 want dan was de captain jarig. 


Annelies & Jeroen 










Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...