Doorgaan naar hoofdcontent

Boren bij de tandarts

Daan had een week geleden al gezien in de spiegel dat hij een gaatje had. Najah dat wist die eigenlijk niet zeker, maar daar leek het op. Het deed geen pijn maar er zat wel een klein gaatje op zijn kies. Gister had die een afspraak willen maken bij de tandarts, maar die nam niet op. Toen hij er vandaag net iets voor openings tijd was begreep die wel dat de tandarts niet op nam. Er stonden namelijk al wel 10 mensen te wachten voordat de tandarts überhaupt open was.

De tandarts gaf al snel aan dat die wel tijd had om Daan even te checken, maar eerst moesten de andere mensen, want die moesten allemaal tanden laten trekken. Waaronder een jong meisje die niet ouder dan 6 jaar kan zijn geweest. Ze doen hier niet aan verdovingen en al helemaal niet aan geluids dichte kamers. Hierdoor kon je het meisje zo hard horen schreeuwen en huilen. Ik denk dat ze het in Tahiti ook hebben gehoord zo hard ging het. Daan vond het nogal zielig voor het meisje, maar was zelf ook blij dat zijn tand niet getrokken moest worden. Toen Daan eenmaal aan de beurt was gaf de tandarts aan dat zijn gebit er nog uitstekend uit ziet en gaat dat Daan gezien had een gebroken vulling bleek te zijn. Daan heeft daar ooit eerder een gaatje gehad en hier is dus een vulling in gezet, maar die is waarschijnlijk met het eten van iets hard kapot gebroken. De tandarts heeft het gebroken stuk weg geboord om vervolgens een nieuwe vulling er weer in te zetten. De tandarts heeft de foto's laten zien en dat is echt goed gelukt. Dit alles kosten ongeveer 35 euro omgerekend. Dat valt dus ook alles mee fijn zeg!

We hebben samen met Andre en Rolf s'avonds bij een indies restaurant gegeten. Dit viel kwa prijs ook reuze mee. We hebben twee rondes besteld. Eerste ronde was rijst, naan brood, lam en chicken tikka massala. De tweede ronde hadden we eigenlijk hetzelfde, maar de niet twee vlees gerechten maar eentje. Wel nog een andere dit vlees gerecht was butter chicken. Wat zijn wij van de indiese keuken gaan houden zeg. Ze hebben zoveel mega lekkere gerechten. Zijn jullie wel eens bij een indies restaurant gaan eten in Nederland? Ja? laat het ons weten via de reacties en wie weet gaan wij daar ook ooit een keer eten. Wij kennen er namelijk geen een in Nederland.

Jeroen & Daan

Reacties

  1. Ken je Mamta in Harderwijk niet? Als jullie weer terug zijn moeten we daar maar snel een keer eten dan!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Jeroen Ruitenschild6 oktober 2024 om 02:29

      Nee eindelijk niet! Klinkt als een goed idee 👍🏼 Indische is lekkah

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...