Doorgaan naar hoofdcontent

Tennis drama






Esmee en Daan hebben s’middags gelucht bij een van de restaurantje van het resort. Dit is een ander resort. Niet het resort waar wij lid van  zijn geworden. Dit resort is een stuk mooier en vooral het zwembad is heel erg chil. Lekkere zit zakken, plus het zweertje is beter. Esmee at een roomsaus pasta met champignons, kip en bacon. Daan at een curry met lamskoteletjes. Dit smaakte echt voor treffelijk.


Jeroen was niet mee die was aan het naaien gegaan. Onze grijze windscoop was kapot gescheurd. Deze moest dus vervangen worden. Dit wouden we al een tijdje doen, omdat we in Panama mooie beige stof hebben gekocht. Dit ziet er allemaal wat gelikter uit. Het resultaat is erg mooi. Hij is een klein beetje grote en staat er een stuk chiquer op.


Na de lunch zijn Esmee en Daan gaan wandelen. Ze zagen opeens een boordje uitkijk punt. Najah Esmee dan, Daan was er zo langs gelopen. Na een kleine 10 minuten omhoog lopen kwamen ze uit bij een uitkijk punt over de baai en richting zee. Een heel mooi uitzicht voor z’n kleine wandeling. Dat was wel even de moeite waard. Ook al kosten het niet echt veel moeite.


Op de terug weg kwamen we uit bij het derde resort dat hier zit. Hier stond een fietsenstalling voor de gasten van het resort. Ze stonden allemaal open. Die mogen wij vast ook wel gebruiken zei Daan. Dus allebei op een fiets en even lekker een stukje fietsen. Langs het strand, vliegveld en golfbaan. We hebben zelfs nog een leuk gesprek gehad met de eigenaar van de golfbaan. Hij boot aan om morgen ons een les golf te geven. We willen misschien gaan surfen dus of dat lukt is nog maar de vraag. We mochten niet verder dan het vliegveld, want de fietsen mochten het resort niet af. Vanaf daar zijn we weer terug gefietst. 


We liepen terug via de tennis baan van het tweede resort. Hier was een oud echtpaar aan het tennissen. Mevrouw vond het eigenlijk helemaal niet leuk, maar deed het voor haar man. Ze boot eigenlijk direct aan of Daan wou tennissen, want zei had er geen zin in en wou eigenlijk een massage. Daan zei “ja hoor dat vind ik wel leuk” Daan kan helemaal niet tennissen dit heeft die alleen een paar keer gedaan op school. Zo moeilijk kan het niet zijn! Nou wel dus Daan is finaal afgemaakt. Het werd wel spannend naar mate het potje, want Daan kreeg de smaak een beetje te pakken. Hij stuurde een paar ballen mooi de hoek in wat mooie rally’s opleverden.


Als afsluiter van de dag hebben we nog een lekker ijsje gegeten. Die zijn hier heel goedkoop. 3 bollen ijs op een horentje voor maar 2,20! Daar kunnen we er nog wel een paar van halen ;)


Jeroen, Esmee & Daan

Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...