Doorgaan naar hoofdcontent

Geen Manta's

Helaas was het s’ochtend niet gelukt om de manta’s te zien. We zijn er wel heen gegaan met de dinghy. Best wel een aardig tochtje met al die wind. We zijn twee keer door de pass gezwommen, maar nee geen manta’s. Niet getreurd dan proberen we het vanavond voor de tweede keer. 

Daan is de hele dag druk geweest met wassen. De theedoeken en handdoeken zijn weer schoon en hij kan vanavond in een lekker schoon bed liggen. Het laken van zijn bed was bijna droog, toen er een rukwind kwam. We hoorde wat dingen aan dek donderden. Wanneer hij naar buiten liep lag het laken half in het water. Wat jammer zeg nu moet die weer uitgespoeld worden. Hij was gelukkig wel weer op tijd droog om s’avonds op te slapen.


Jeroen heeft lunch verzorgd. Bananen pannenkoeken American styl. Hij probeerde de pannenkoeken wat dikker te maken. Dit is wel gelukt maar echte American pancakes kunnen we het nog niet noemen. Wel had die er zoveel gemaakt dat iedereen prop vol zat. 


Om 17:30 gingen we weer naar de pass. Nog steeds stond er best wel veel wind. We hebben helaas deze keer ook weinig succes gehad. We hadden er al niet zo veel vertrouwen in, want er waren ook geen toeristen bootjes. Normaal als ze er zwemmen zijn die er bijna altijd. We gingen dus weer terug naar de boot moet goede hoop voor morgen ochtend. 


Omdat Jeroen zoveel pannenkoeken had gemaakt, had niemand eigenlijk trek in avondeten. Toch hebben we om 21:00 nog een soepje en wat crackers gegeten. Dat was precies genoeg. Daarna was het eigenlijk snel slapen en hopen dat we morgen ochtend kunnen zwemmen met de manta’s


Jeroen, Esmee & Daan




Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...