Doorgaan naar hoofdcontent

Eindelijk surfen

We waren de tweede boot die aankwam bij Namuto. Zo hadden we een prachtig mooi plekje om de boot te laten liggen. Je ziet het aan de titel, maar we konden surfen er was genoeg deining en de wind was rustig. We zijn voor de lunch gaan surfen bij Namuto left. Zo heet de golf hier zijn Esmee en Daan het water in gesprongen met veel enthousiasme. Helaas was Esmee na een golf haar board al kwijt. Esmee en Daan waren allebei terechtgekomen in de brekende golven. Dit was een super grote set golven die hun allebei alle hoeken van het water liet zien. Als ik het zo kan zeggen hahah! Ze waren zo groot dat de leash door midden brak van Esmee. Daar lag ze dan zonder boord. Jeroen heeft uiteindelijk het boord kunnen pakken een heel stuk verderop. Daarna zijn we eigenlijk gelijk weer gegaan. Najah we gingen nu een voor een op het grote boord, omdat het kleine boord echt nog niet goed voor Daan is. Jeroen en Daan hebben afgewisseld bij Namuto left. 

Hierna was het tijd om te lunchen. Brood met een gebakken eitje met veel te veel zout. Daan was perongelijk een beetje uit geschoten. Na de lunch zijn we naar swimming pool gegaan (naam van de golf) Hier heeft Esmee ook weer heerlijk wat kunnen surfen. Dit was een iets beter voormaat voor ons dan Namuto left. Wat een mooi dag zeg en iedereen is helemaal gesloopt. Hopelijk kunnen we morgen weer. We blijven hier in ieder geval liggen met de boot.


Jeroen, Esmee & Daan




Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...