Doorgaan naar hoofdcontent

Bosbrand



De ochtend was weer erg sloom. Jeroen las zijn boek, Esmee lag te zonnen aan dek en Daan heeft de hele ochtend verhaaltjes getypt. Het was wel weer erg mooi weer het zou dus zonde zijn als we niet even een stukje gaan lopen. Of even lekker zwemmen. We lagen aan de andere kant van de  baai. Dit is nogal ver weg van het dinghy dock. Als er geen wind is, is dit geen probleem het duurt wel ff, maar je wordt niet nat. Net toen Esmee en Daan van plan waren om naar de kant te gaan trok de wind aan. De resulteerde in golfjes. Hier hebben we op de Challenger geen last van, maar in de dinghy zeker wel. Als we vanaf hier zouden gaan varen komen we zeiknat aan. 


We besloten de Challenger dus dichterbij het dingy dock te leggen. Dit scheelde een heel stuk. Vanaf daar vaarde Esmee en Daan recht tegen de golven in op deze manier wordt je het minst nat. Najah als je met de wind mee vaart wordt je helemaal niet nat, maar dan gaan we de verkeerde kant op. Het was echt weer super warm vandaag. We wouden dus eerst een lekker ijsje gaan eten, maar helaas hadden ze die vandaag niet. Daarna hebben Esmee en Daan een uurtje gelopen naar een ander uitzicht punt. Daarna was het toch echt tijd om een plons in het zwembad te maken. Bij het zwembad was het animatie team in volle gang zo vermaakten we ons met nummer zoals, Macarena, Ketchup song, Waka wak en Crazy frog. 


Na een sundowner gedaan te hebben bij het zwembad hebben Esmee en Daan zich allebei omgekleed. Esmee in een jurk en Daan ja gewoon in kleding. Ze zouden namelijk heerlijk uit eten gaan met ze tweeën. Waar precies wisten ze niet. Ze gokten erop dat bij het laatste resort een goed restaurant zat. Dat was weer z’n half uurtje lopen vanaf het zwembad, maar het was het wel waard. Wat een prachtige chique plek is dit. Met super aardige bedienden. Zulke lieve bedienden maak je niet vaak mee. Dit resort is special voor huwelijks reizen en mensen die geen last willen hebben van kleine kinderen. Het was dus ook allemaal super romantisch op gezet. Met fakkels, kaarsjes en prachtige versieringen. Het eten was ook echt heel erg goed. Koken kunnen ze hier wel. Met eend als voorgerecht, rib-eye als hoofd en een vanille ijsje als toetje was het echt een feestmaal. Natuurlijk werd hier een goed rood wijntje bij gedronken. 


Toen Esmee en Daan terug liepen van het etentje zagen ze tot hun verbazing een grote bosbrand. Dit was aan de andere kant van de baai. Twee grote banen met vuur wat de hele berg over ging. Zoiets hadden wij nog nooit gezien. Daan belde Jeroen om het te vertellen, maar die was het al opgemerkt en heeft er foto’s van gemaakt. Daan vroeg aan een lokale meneer of dit een groot probleem is, want wij nederlanders zijn dit niet gewend. Antwoord van de meneer; Ja hoor gebeurd wel vaker…” Esmee en Daan moesten hardop lachen dat de meneer er zo rustig onder bleef. Heel lang konden wij er ook niet bij stil staan, want wij kunnen ook niet met onze brandblusser dit uitblussen ;) 


Morgen willen we weer proberen te gaan surfen. Wie niet waagt wie niet wint. Als dit niet lukt zullen we terug naar hier varen. Om boodschappen te doen en te vertrekken naar andere plekken van Fiji. We willen terug naar de manta’s, want Esmee heeft die nog niet gezien en we hebben ook een nieuwe gopro 12 van Erwin (papa van Daan) gekregen en deze moeten we natuurlijk even goed testen. Er blijken ook nog grotten te zitten verder op in de Yasawa eilanden. Hier kan je in zwemmen. Hier zijn we ook erg benieuwd naar. 


Jeroen, Esmee & Daan

Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...