Doorgaan naar hoofdcontent

Abaca hike

Om 6 uur checkte we uit bij het hostel om vervolgens naar Lautoka te rijden vanaf hier nemen we een taxi naar het dorpje Abaca. Daar start onze hike van vandaan. Uiteindelijk waren we 9 uur bij het start punt van de hike. Het is ongeveer 3 uur lopen naar het topje van de berg. Er zit hier ook een waterval. Halverwege kom je bij een splitsing als je hier links aanhoudt kom je uit bij de waterval dit een nog een extra half uurtje lopen heen en weer. We besloten dit op de terug weg te doen en eerst naar het topje van de berg te lopen. Dit viel niet mee het was erg stijl en warm. Gelukkig waren we aardig vroeg. 


Het lopen naar het topje was het zeker waard. Wauw! wat een uitzicht. Vanaf hier konden we de boot zien liggen en de vliegtuigen zien opstijgen en landen. Dus was ook de perfecte plek om even te lunchen. De restje van de chinees van gister. Dit aten we mooi met stokjes, want dat hadden we gister geleerd. Dit moeten we even goed blijven oefenen, want in IndonesiĆ« zullen we dit ook wel veel moeten doen. Op de terug weg zijn we langs de waterval geweest. Dit was wel echt een van de mooiste die we ooit gezien hadden. Alleen de watervallen in Dominica waren mooier. Het mooie alleen hier was dat we het paradijsje helemaal voor ons zelf hadden. 


We zijn in totaal 6 uur lang bezig geweest. Een flinke wandeling dus maar dat was het zeker waard. Ons volgende hostel zat tegen over het vorige hostel. We konden daar vandaag niet slapen, want er waren geen kamers meer vrij. Morgen konden we er wel weer terecht dus morgen gaan we daar weer heen. Om de nieuwe kamer hebben we wat wijntje gedronken en gegeten bij het restaurant. Garnalen, knoflook brood en pizza. Natuurlijk ook met een wijntje.


Daarna was het toch echt slapen, want we waren allebei helemaal gesloopt. We zijn benieuwd hoe de spierpijn morgen zal zijn. We kunnen in ieder geval niet echt rusten, want morgen gaan we Zipfiji. Hier gaan zijlijnen en abseilen. Hier hebben we alllebei echt super veel zin in. 


Jeroen, Esmee & Daan





Reacties

Populaire posts van deze blog

Orkaan op komst!

We liggen nog steeds voor anker bij Terceira, terwijl Gabrielle inmiddels is uitgegroeid tot een heuse orkaan. Volgens het lokale nieuws haalt ze nu categorie 4, maar tegen de tijd dat ze hier in de nacht van donderdag op vrijdag langskomt, zou ze hopelijk afgezwakt zijn naar categorie 1. Dat klinkt iets wat geruststellend, maar omdat de orkaan nog een paar dagen weg is kan er veel veranderen. Voorlopig voorspellen ze nog steeds windstoten van zo’n 130 tot 150 km/u en golven tot tien meter. Niet bepaald het soort weer waarbij je gezellig buiten een kopje koffie drinkt. Het grote voordeel is dat deze baai aan de goede, beschutte kant van het eiland ligt. Iets minder is dat de marina helaas geen optie is. Hier wordt momenteel al druk gewerkt om meerdere boten te verplaatsen. De steigers zijn er niet al te best aan toe en zo hoopt de havenmeester op zo min mogelijk schade. Mooi balen dus. Er liggen eigenlijk twee keuzes voor ons. We kunnen ankeren aan de andere kant van de baai. Dat gaat ...

Zinken

Langzaam maar zeker zinkt elke boot, het is alleen de vraag hoe lang het duurt. Gelukkig is dit met een beetje onderhoud prima te voorkomen of in een meer stressvolle situatie verricht een zeeman met een emmer wonderen. Zoals jullie weten was het de afgelopen dagen nogal onstuimig. Het is nu relatief rustig en dat hebben we nodig na alle klappen die we hebben gemaakt. Alleen al die duizenden liters water die over de boot zijn gegooid hebben zich helaas toch op sommige plekken naar binnen weten te werken. Dus ja, we waren zinkende. Geen stress er werden hier geen wonderen verricht door een zeemanen met een emmers. Zo veel was het gelukkig niet. Er lag ongeveer een liter of 30 in de boot. Dit had zich mooi verzameld in de bilges. Dat was het probleem niet. Met een spons en een emmer is dat zo weer opgelost. De grote vraag was waar is het naar binnen gekomen? Het grote luik voorop de boot heeft het iets gelekt maar de bakskist bakboord achterop is de grote boosdoener. Hierdoor is het ...

Week 1 oversteek Sint Helena naar de Azoren

Deze week staat tussen onze meeste spectaculaire weken uit ons leven. Niet dus…. Er is niet veel gebeurd, maar toch hebben we een hoogtepunt en twee dieptepunten. Laten we met het mindere beginnen om daarna goed af te sluiten. Schavielen dat is een van de grote boosdoeners van het lange afstand varen. Als je een paar uurtjes gaat varen in Nederland kunnen lijnen ook schavielen, maar tijdens z'n lange tocht is het veel extremer. Op Zaterdag ochtend 16/08 rond de klok van 7 zat Jeroen heerlijk buiten een kopje koffie te drinken, totdat die een grote knal hoorde. We vaarde op dit moment met de genua 3 uitgeboomd aan bakbaard, genua 1 uitgeboomd aan stuurboord vliegend gehesen en met het derde rif in het groot zeil tegen het rollen. Genua 1 hadden we vliegend gehesen. Dat betekend dat die niet in de track van het rolreef systeem zit, daar zat de genua 3 in. Doordat het zeil niet in de track zit, beweegt het een stuk meer dan normaal en dat resulteerde in een grote knal en een zeil in h...