Doorgaan naar hoofdcontent

20:00 Slapen!



We besloten deze keer niet met de dingy naar de surfspot te gaan, maar met de Challenger. We waren gister vrienden geworden met Australische familie die hier heen gekomen zijn met hun motoryacht. Zij waren direct bij de Spot geankerd en dat willen wij eigenlijk ook. Dat deden we dus en dit was perfect. Justin en Daan waren alweer snel terug want 3 surf sessie in 24h voor gasten die het nog nooit hebben gedaan is iets teveel. Wel was het weer erg leuk. Het Justin zelfs gelukt om te gaan staan.


Lunchen deden we onderweg naar Denerau. het is een uurtje varen en hier genoten we van een gebakken brood van Jeroen. Dit smaakte weer verrukkelijk. We liggen deze keer niet in de haven (mooring), want er is geen plek. Dus liggen we buiten achter ons eigen ankertje. We zijn eigenlijk direct naar de kant gegaan, omdat het alweer 16:00 was en Justin graag om 20:00 wou gaan slapen. Hij wordt namelijk om 05:00 opgehaald door de taxi bij de haven. Toen we de haven in vaarde met de dingy zagen we tot onze verbazing een aantal moorings vrij. We zijn dus ook direct naar het haven kantoor gelopen om te vragen om wij daar aan kunnen liggen. Dit was geen probleem, maar het kon niet langer dan een dag. Prima want dan zijn we in iedergeval erg dichtbij de haven. Dan hoeven we niet eerst een half uur te varen s’ochtends om 04:30. Jeroen racete met de dinghy terug naar de boot en pikte daarna Justin en Daan op bij de steiger om de boot vast te leggen aan de mooring. Toen was het toch echt tijd om uiteten te gaan (bier drinken). 


We hebben een voorgerecht nacho’s met kip, Hoofdgerecht hamburger met friet en een toetje gehad churros met vanille ijs, slagroom en brownie. Wauw wat een feest maal. We hebben ook heel perongelijk 4 mammoets gedronken dat is 4 liter de man. We ontmoeten op het terras 3 lokale dames. Zij vroegen of wij mee uit gingen. Iedereen wauw dit erg graag, maar Justin kon niet, want die moest natuurlijk vroeg vliegen. Jeroen wou ook graag, maar die kon het niet maken omdat Justin een van de beste maten er nog was. Daan die wou ook graag en had eigenlijk niet echt een reden om niet te gaan dus die is met ze mee gegaan. Ze zijn naar meerdere clubs geweest waarbij Daan niks betaald heeft. De dames kwamen continue aan met mammoets. Deze keer geen bier mammoets maar baco mammoets. Hoe hij het allemaal overleefd heeft was voor hem zelf ook een raadsel. 


Jeroen en Justin zijn ook vrolijk door gegaan met borrelen op de challenger. Die hebben hebben het tot 03:00 geschopt. Het idee van Justin om, om 20:00 te gaan slapen is dit niet echt gelukt. Van 8 uur slapen naar 1 uurtje slapen haha!


Jeroen, Justin & Daan

Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...