Doorgaan naar hoofdcontent

Walvissen


Jeroen had vandaag maar een half brood gebakken. We hadden namelijk nog een 1/3 noten brood van gister over. Het halve brood was een witbrood met maan zaad. Erg lekker de combinatie met het noten brood. Tijdens de lunch werden we ook verrast door walvissen. Jeroen schreeuwde “WALVIS!” “nee of toch niet” “JAWEL! WALVIS!” en inderdaad het was een groep prachtige walvissen. Voor Jeroen de derde keer deze reis, maar voor Daan de eerste keer. Wat zijn die beesten groot zeg. Onze droom is nog steeds om met walvissen te zwemmen. Dat lijkt ons echt magisch.


De dag verliep verder erg soepel. Er werd weer geschaakt, gesport, gedoucht en gekookt. We zeilden prachtig langs verschillende eilandjes van Fiji. We verwachten morgen ochtend rond 8 uur aan te komen bij de marina. Hier hebben we twee dagen een moring geboekt. Het blijkt dat dit alles een stuk makkelijker maakt met de douane en immigratie. 


De nacht was voor Daan erg leuk en leerzaam. Door al het oceaan zeilen hebben we nooit te maken met boeien en vaargeulen. Al helemaal niet in het donker. Om bij de haven te komen moesten we een heel stuk tussen het rif door een vaargeul varen. In Nederland is dit natuurlijk de normaalste zaak van de wereld.  Je hebt de vaargeul en daarbuiten loop je vast. Hier was dat dus ook alleen dan zou je niet vast lopen in modder af zand, maar op koraal. Er moest dus extra goed opgelet worden. Plannen maken als de wind in eens zo draaien en veel zeilen trimmen. Erg leerzaam! het verliep vlekken loos. Hij had tijdens zijn wacht zelf een passagiers vliegtuig die voorbij kwam en een groep dolfijnen die bij de boot aan het spelen waren. 


Gevaren afstand : 123NM

Gemiddelde snelheid : 5,1

Afstand te gaan : 100NM


Jeroen, Justin & Daan

Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...