Vaarwel Frans Polynesië

De dag begonnen we met een ontbijtje van vers brood met wat gebakken eitjes. Het was een bijzondere dag, want vandaag zou de dag zijn dat we Frans Polynesië gingen verlaten na meer dan 3 maanden. Wat hebben we toch een ontzettend mooie tijd gehad in Polynesië. We vinden het echt heel erg jammer dat we hier weg gaan. Polynesië heeft een bijzondere plek in ons hart. Wie er ook een bijzondere plek in ons hart hebben gekregen zijn alle mensen die we hebben ontmoet. Zoals de Ohana waar we 2 maanden non stop samen mee hebben geleefd en we letterlijk een gezinnetje vormde. De Zwitsers Inaki en Carmen. Maar natuurlijk ook onze franse vrienden Stephanie, Ada, Kylian en de puppy.

Na al dit emotionele gedoe was het toch echt tijd om te gaan. Om 11:00 namen we afscheid van Ada en de puppy. Biscouz Biscouz zeggen we dan en rond 14:00 vaarden we de baai uit richting Fiji. Het is ongeveer 2000 nm. Tussen ons en Fiji zitten ook nog wat kleine eilandjes of we hierheen gaan weten we nog niet. We zien wel waar de wind ons heen blaast. Het doel is in iedergeval Fiji.

Het avondmaal was een door Justin gemaakte pangang. Geen babi want dat hebben we niet aan boord. Jeroen en Daan waren allebei een beetje misselijk en hebben gevochten om het naar binnen te krijgen. Gelukkig hebben ze het ook binnen gehouden. Naast het misselijke had Daan ook een griepje op gelopen. Hij is dus na het eten ook gelijk gaan slapen.

Het wachtschema ziet er hetzelfde uit als met onze engelse vriend Ollie. Jeroen 20:00/00:00, Daan 00:00/04:00 & Justin 04:00/08:00. Precies hetzelfde dus alleen neemt Justin de wacht van Ollie over.

Jeroen, Justin & Daan

Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren. We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Meer lezen

Challenger komt thuis!

Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt Challenger op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen. Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl Challenger haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Meer lezen

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor. In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood. Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus. Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...

Meer lezen

Zoeken in deze blog