Doorgaan naar hoofdcontent

2 jarig jubileum

Vandaag zijn we precies 2 jaar weg. Wauw zeg wat vliegt de tijd toch snel. Dat was dus een dikke knuffel toen we allebei s'ochtends wakker waren. Het moest vandaag maar een feestje worden. We hebben namelijk zoals jullie misschien nog wel weten, besloten dat 17 juli een nationale feestdag is. Hier horen natuurlijk wat borrels bij, maar dit zit er helaas niet in vandaag.

Toch moesten er nog wel wat klusjes gebeuren. Jeroen was brood aan het bakken. Justin en Daan waren bezig met het vervangen van het filter van de watermaker, maar op dat moment schreeuwde Jeroen "VIS!". Justin en Daan kwamen gelijk in actie. Handschoenen aan mes bij de hand en direct de vis proberen binnen te halen. Justin; "wow deze is wel echt heel erg sterk" Stukje voor stukje kregen we de vis dichterbij de boot. Justin en Jeroen stonden op het platform en begonnen te schreeuwen "Wow deze is mega" "Alweer een haai" "Nee geen haai een knoeperd van een tonijn". Toen we de vis eenmaal bij de boot hadden bleek het een tonijn van wel zeker 1,5 meter te zijn. We waren allemaal wel een beetje stom verbaast. Zo iets groots hebben we nog nooit aan de lijn gehad. Tijdens ons gerommel snapte de lijn en was vis weer op vrije vinnen. Klote zeg alweer een lure weg en onnodig plastic in de oceaan zeiden we tegen elkaar. Iedereen baalde als een stekker. Deze vis was zo groot die hadden we echt binnen moeten halen. Zonde!

Jeroen kwam met een geniaal idee. Hij kwam het idee om de kite lijnen van zijn oude kite te gaan gebruiken als vislijn. Deze zijn vele malen sterker dan onze vislijntjes. Onze vislijnen zijn gemaakt voor een vis tot 80 kilo. De kiten lijnen laten Jeroen vliegen door de lucht achter zijn kite. Dus die moeten sterker zijn. We zijn de hele middag bezig geweest met het maken van onze nieuwe vislijnen. We hebben er zelfs een elastiek op gemaakt zodat als de vis hapt er rek op de lijn is. Nu zijn de kite lijnen van dyneema gemaakt, hier zit ook wat rek op, maar dit is minimaal. Eenmaal klaar met de lijnen was het natuurlijk tijd om ze uit te testen.

Het avond eten was iets speciaals deze keer. We hadden namelijk gebakken aardappeltjes, koolsalade en eend! De eend hebben gekocht in Moorea. Het leuke van het avond was ook dat het een team prestatie was. Justin deed de gebakken aardappeltjes. Daan maakte de kool salade en de eend klaar. De eend marineerde hij in een sausje van olie, knoflook, ui, honing en een beetje peper. Toen alles echt bijna klaar was riep Jeroen (alweer) "VIS!". Sjonge jonge zeg daar gaat ons feestmaal. Gelukkig hadden we goed teamwork. Justin en Jeroen bemoeide zich met de vis dat een Bonito bleek te zijn en Daan zorgde ervoor dat het eten niet verbranden en warm bleef. Het vis gebeuren was klaar in 10 minuten. Even snel laten leeg bloeden en de ingewanden eruit halen. Direct fileren zou teveel tijd hebben gekost dus besloten we de vis in een emmer moet zout water te leggen. Dit kan prima want als we speervissen, dan ligt de vis soms ook wel een uur in de emmer voordat we hem verder behandelen.

Het eten was verrukkelijk. Een echt feest maaltijdje. Na het eten hebben we niet zoals gewoonlijk een half uur dom lopen ouwehoeren. We gingen namelijk gelijk aan de slag om de vis te behandelen en de afwas te doen. Jeroen deed de afwas. Justin en Daan zorgde dat de vis gefileerd zou worden. Justin was degene achter het mes. Het was de eerste keer dat die een vis ging fileren en dit ging hem super goed af. Een paar prachtig mooie filetjes.

Gevaren afstand : 100NM
Gemiddelde snelheid : 4,1
Afstand te gaan : 670NM

Jeroen, Justin & Daan

Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...