Doorgaan naar hoofdcontent

Weg bij de navel

 



Het is tijd om ons klaar te maken voor het vertrek van Amanu. Daar hoort natuurlijk bij om even netjes gedag te zeggen bij de burgermeester en de andere bekenden van het Atol. 

Echter liggen we deze ochtend nog netjes met 4 boten aan elkaar geknoopt in het navel van het atol(een stukje verhoogt koraal in het midden van het atol).

Na een rustige ochtend met brood bakken, wat schoonmaken en genieten van deze bijzondere plek was het tijd om in de gebruikelijke chaos te lunchen. Gezellig met zijn alle op de Ohana, iets wat zeker gemist gaat worden.


Na de lunch was het tijd om on raft op te breken en richting de ankerplaats bij de dropje te gaan. Daan was weer kapitein en manoeuvreerde de Challenger zonder enige brokken weg bij de Ohana. Ivm de weinige wind was de tocht naar de volgende ankerplaats nogal saai. De Ohana gebruikte zijn spinaker, dat zorgde dan wel weer voor een mooi plaatje. Wij vermaakte ons prima en gebruikte de tijd om wat man overboord oefeningen te doen. 

niet gevreesd, willy de stootwil is elke keer weer netjes uit het water gevist. 


ankeren was een spannende activiteit. De relatief kleine ankerplaats, al het scherpe koraal en de 2 boten die er al lagen maakte het het ankeren marginaal. Er waren 2 plekken waar we binnen een meter ons anker konden laten vallen. De eerste keer mislukte dit helaas, maar gelukkig ging dit de 2e keer helemaal perfect. Geheel dankzij ollie die zwemmende met zijn duikbril de ankerplek controleerde. 


Het avond maal vond plaat op de Enki, de boot van Jamie en Sunyoung. Hier aten we samen met de Anila(Inaki en Carmen) gezellig knus in de kuip. We hadden pasta, een kip curry en een gewokte grouper in een sausje. Ohana had dit keer voor het eerst in dagen een rustige maaltijd met de kinderen. Die waren iets wat overprikkeld door alle gezelligheid van de aflopen dagen. 


morgen staat er op de planning om een klein beetje bootschappen te doen en ons natuurlijk klaar te maken voor de tocht.


Ollie, Daan & Jeroen 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Orkaan op komst!

We liggen nog steeds voor anker bij Terceira, terwijl Gabrielle inmiddels is uitgegroeid tot een heuse orkaan. Volgens het lokale nieuws haalt ze nu categorie 4, maar tegen de tijd dat ze hier in de nacht van donderdag op vrijdag langskomt, zou ze hopelijk afgezwakt zijn naar categorie 1. Dat klinkt iets wat geruststellend, maar omdat de orkaan nog een paar dagen weg is kan er veel veranderen. Voorlopig voorspellen ze nog steeds windstoten van zo’n 130 tot 150 km/u en golven tot tien meter. Niet bepaald het soort weer waarbij je gezellig buiten een kopje koffie drinkt. Het grote voordeel is dat deze baai aan de goede, beschutte kant van het eiland ligt. Iets minder is dat de marina helaas geen optie is. Hier wordt momenteel al druk gewerkt om meerdere boten te verplaatsen. De steigers zijn er niet al te best aan toe en zo hoopt de havenmeester op zo min mogelijk schade. Mooi balen dus. Er liggen eigenlijk twee keuzes voor ons. We kunnen ankeren aan de andere kant van de baai. Dat gaat ...

Zinken

Langzaam maar zeker zinkt elke boot, het is alleen de vraag hoe lang het duurt. Gelukkig is dit met een beetje onderhoud prima te voorkomen of in een meer stressvolle situatie verricht een zeeman met een emmer wonderen. Zoals jullie weten was het de afgelopen dagen nogal onstuimig. Het is nu relatief rustig en dat hebben we nodig na alle klappen die we hebben gemaakt. Alleen al die duizenden liters water die over de boot zijn gegooid hebben zich helaas toch op sommige plekken naar binnen weten te werken. Dus ja, we waren zinkende. Geen stress er werden hier geen wonderen verricht door een zeemanen met een emmers. Zo veel was het gelukkig niet. Er lag ongeveer een liter of 30 in de boot. Dit had zich mooi verzameld in de bilges. Dat was het probleem niet. Met een spons en een emmer is dat zo weer opgelost. De grote vraag was waar is het naar binnen gekomen? Het grote luik voorop de boot heeft het iets gelekt maar de bakskist bakboord achterop is de grote boosdoener. Hierdoor is het ...

SMS from 881652421437@msg.iridium.com

We zijn tijdens onze lange tochten bijna geheel afgesloten van de buitenwereld. Voor nood hebben we een baken die we kunnen activeren zodat de kustwacht weet wie en waar er in nood is. Medische nood is nog een uitdaging, de doktert zit hier niet bij de 3e grote golf rechts. Hiervoor hebben we een uitgebreide medische uitrusting aan boord. Van hecht spullen tot aan pleisters en van paracetamolle tot aan antibiotica. Nu hebben we wel knallers van boeken zoals: Daar waar geen doktor is, maar spreken met een doktor kan van levensbelang zijn. Vandaar onze satelliet telefoon. Hierdoor kregen we ook de mogelijkheid om te mailen. Geen dagelijkse updates van alle ellende in de wereld maar af en toe een update van het thuisfont en dankzij Esmee alles berecht het voetbal en de formule 1. Helaas is deze mail mogelijk sinds vandaag gestopt en kunnen we alleen nog maar mailen via de SMS. Kort en bondig, nog geeneens 1000 tekens. Daan & Jeroen