Doorgaan naar hoofdcontent

we vertrekken morgen wel

Na al het poetsen en schoonmaken van de afgelopen dagen door Jeroen was het nu tijd voor de jongens om wat te doen. We hadden nog best wat dingetjes te doen en haasten doen we liever niet. Dus we vertrekken morgen wel.

Eva kwam 's ochtends langs gevaren om alle beelden te delen van de afgelopen dagen. Dit zou gebeuren op de Anila. Zo ging Jeroen daarheen met zijn laptopje en hardeschijf en konden de jongens het middag eten regelen en de vloer binnen in de boot schoonmaken.
Na het delen van de beelden en er voor de lunch nog even gekeken naar de elektrische installatie op de enki. Daar lijkt wat mis te gaan met de shunt en lijkt opgelost te worden met het veranderen van wat instellingen.

De uitgebreide lunch, dit keer niet op de Ohana maar op de Anila beviel weer veel te goed. Wat is er toch veel lekkers als er 4 boten zijn die wat bereiden.

Hierna was het tijd voor de dames om naar de kant de gaan. Sunyoung, Carmen, Eva en Jade gingen samen naar de wal voor wat boodschappen en om gedag te zeggen bij de mensen van Amanu. Daan volgde iets later die ging namelijk eerst nog even voetballen. Ollie bleef plakken op de Anila om wat internet te gebruiken en Jeroen moest het klusje buiskap nog afmaken. Hier moesten de ramen nog behandeld worden met waterafstotend spul.

Na snel wat gegeten te hebben is Ollie met Rik, Inaki en Jamie op kreeften jacht gegaan. Daan en Jeroen zijn naar de Ohana gevaren om samen met Eva de film Moana te kijken en 3 porties popcorn te eten.

Morgen vertrekken we ergens in de loop van de middag. Eerst nog eens samen lunchen en we moeten nog een zeil wisselen.

Daan, Ollie & Jeroen

Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...