Doorgaan naar hoofdcontent

verzopen Drone

De wekker klonk al veel te vroeg in het paradijs. 05:30 dat is toch geen tijd om wakker te worden… Jeroen draaide zich dan ook nog eens lekker om en de jongens verlieten om 06:00 de boot. Ze vlogen over een spiegel gladde atol naar het de verschillende bommies om deze te checken. Het was echt bijzonder mooi omdat er geen zuchtje wind stond en geen rimpeltje op het water.

Jeroen besloot nadat die wakker werd de drone te vliegen. Hele mooie beelden maar die eindigde in een catastrofe… De drone besloot om een meter van de boot te landen. Er was niks aan te doen, geen batterij dus landen maar. Zo verloren we onze ouwe trouwe drone in het zoute water. Er werd nog getracht om hem op te vangen maar helaas, dit was te laat. De drone heeft nog een zoetwater bad gehad maar toont geen tekenen van leven meer. Helaas pindakaas, dat zijn de risico's van vliegen boven water en dus geen mooie drone beelden meer.

De BBQ werd ook afgelast, de wind wakkerde namelijk aan uit een winder comfortabele richting. Hierdoor moesten we allemaal ons ankertje verplaatsen, anders zouden we aan de grond lopen.
Als alternatief voor de BBQ was er een lunch op de Ohana. Iedereen had uitgepakt en er was veel te veel lekker eten. Team Galileo had zelfs nog een taart gebakken met als reden ons geplande vertrek van morgen.
Het bleef lang gezellig maar hierna was het toch echt tijd om nog een beetje wat op te ruimen en om nog wat boodschappen te doen. Ollie en Eva gingen namelijk richting het dorp om daar nog wat inkopen te doen. Wat is een snelle dinghy dan toch handig.

Jade kwam even helpen op de Challenger. Dit kwam goed uit want zo was alles sneller opgeruimd dan verwacht er waren we goed op tijd voor sundowners op de Anila. een lekker wijntje, BaCo'tje en natuurlijk nog de overheerlijke kokos-rum cocktail toen Eva en Ollie terug waren.
We aten ook de restjes op van de lunch en natuurlijk nog wat taart. Hierna werd de game installatie opgezet, inclusief beamer en projector scherm.
Zo gingen we door tot na middernacht met het spel Bro-frorce op de Nintendo. natuurlijk ging dit gepaard met de nodige drankjes en bakken popcorn.

morgen is het toch echt tijd voor ons om Makemo te verlaten en naar Tahiti te zeilen. Wat zal al deze gezelligheid dan toch gemist worden. Vooral Eva, Rik, Jade en Lara van de Ohana. Daar trekken we nu al meer dan 10 weken mee op en is toch wel een grote familie geworden. Gelukkig doen we morgen nog 1 keer samen lunchen met zijn allen.

Daan, Ollie & Jeroen

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Orkaan op komst!

We liggen nog steeds voor anker bij Terceira, terwijl Gabrielle inmiddels is uitgegroeid tot een heuse orkaan. Volgens het lokale nieuws haalt ze nu categorie 4, maar tegen de tijd dat ze hier in de nacht van donderdag op vrijdag langskomt, zou ze hopelijk afgezwakt zijn naar categorie 1. Dat klinkt iets wat geruststellend, maar omdat de orkaan nog een paar dagen weg is kan er veel veranderen. Voorlopig voorspellen ze nog steeds windstoten van zo’n 130 tot 150 km/u en golven tot tien meter. Niet bepaald het soort weer waarbij je gezellig buiten een kopje koffie drinkt. Het grote voordeel is dat deze baai aan de goede, beschutte kant van het eiland ligt. Iets minder is dat de marina helaas geen optie is. Hier wordt momenteel al druk gewerkt om meerdere boten te verplaatsen. De steigers zijn er niet al te best aan toe en zo hoopt de havenmeester op zo min mogelijk schade. Mooi balen dus. Er liggen eigenlijk twee keuzes voor ons. We kunnen ankeren aan de andere kant van de baai. Dat gaat ...
1 reactie
Meer lezen

Zinken

Langzaam maar zeker zinkt elke boot, het is alleen de vraag hoe lang het duurt. Gelukkig is dit met een beetje onderhoud prima te voorkomen of in een meer stressvolle situatie verricht een zeeman met een emmer wonderen. Zoals jullie weten was het de afgelopen dagen nogal onstuimig. Het is nu relatief rustig en dat hebben we nodig na alle klappen die we hebben gemaakt. Alleen al die duizenden liters water die over de boot zijn gegooid hebben zich helaas toch op sommige plekken naar binnen weten te werken. Dus ja, we waren zinkende. Geen stress er werden hier geen wonderen verricht door een zeemanen met een emmers. Zo veel was het gelukkig niet. Er lag ongeveer een liter of 30 in de boot. Dit had zich mooi verzameld in de bilges. Dat was het probleem niet. Met een spons en een emmer is dat zo weer opgelost. De grote vraag was waar is het naar binnen gekomen? Het grote luik voorop de boot heeft het iets gelekt maar de bakskist bakboord achterop is de grote boosdoener. Hierdoor is het ...
Een reactie posten
Meer lezen

Week 1 oversteek Sint Helena naar de Azoren

Deze week staat tussen onze meeste spectaculaire weken uit ons leven. Niet dus…. Er is niet veel gebeurd, maar toch hebben we een hoogtepunt en twee dieptepunten. Laten we met het mindere beginnen om daarna goed af te sluiten. Schavielen dat is een van de grote boosdoeners van het lange afstand varen. Als je een paar uurtjes gaat varen in Nederland kunnen lijnen ook schavielen, maar tijdens z'n lange tocht is het veel extremer. Op Zaterdag ochtend 16/08 rond de klok van 7 zat Jeroen heerlijk buiten een kopje koffie te drinken, totdat die een grote knal hoorde. We vaarde op dit moment met de genua 3 uitgeboomd aan bakbaard, genua 1 uitgeboomd aan stuurboord vliegend gehesen en met het derde rif in het groot zeil tegen het rollen. Genua 1 hadden we vliegend gehesen. Dat betekend dat die niet in de track van het rolreef systeem zit, daar zat de genua 3 in. Doordat het zeil niet in de track zit, beweegt het een stuk meer dan normaal en dat resulteerde in een grote knal en een zeil in h...
Een reactie posten
Meer lezen