Doorgaan naar hoofdcontent

30 knopen & veel Bommies



 We werden wakker met 20 knopen wind, direct uit de richting waar we heen willen. Niet ideaal, maar de Challenger vaart goed hoog aan de wind dus deze tocht van maar 10 mijl is makkelijk te doen in de ochtend. Navigeren in de baai is ook best een ding, want er zijn heel veel kleine stukken koraal die van 20 meter diep tot net op het oppervlak komen. Deze stukken koraal heten bommies. Sommige van deze stukken koraal zijn maar een meter breed en kunnen snel over het hoofd gezien worden. Hier tegen aan varen betekend hoogst waarschijnlijk einde reis. Gelukkig hebben we tegenwoordig allemaal moderen hulpmiddelen. Voor de tochten in en rond de atollen zijn de satelliet foto’s de grootste uitkomst. Hier kunnen de stukken koraal goed gezien worden en deze gaan als overlay over de digitale zeekaarten.


De boot werd klaar gemaakt en het anker werd eruit getrokken. 

De Ohana bleef nog een nachtjes liggen. Opkruizen zagen ze niet helemaal zitten en morgen schijnt de wind wat gunstiger te zijn. 

Nadat we de zeilen hadden gehesen kwam er een bui over. Niet heel veel extra wind, dus we waren blij met het 2e rif en onze Gunua 3. Op de horizon werd het echter donkerder en donkerder. 


De 2e bui maakte onze tocht door het atol erg uitdagend. De wind trok aan naar tot over de 30 knopen. We moesten zelf een 3e rif in het grootzeil zetten. Natuurlijk besloten de extra zeillatten, die sinds Curacao netjes in het gangboord liggen, precies op dit moment een ontsnappingspoging te doen. Gelukkig werd dit opgemerkt en werden de latten naar binnen gegooid.


Nog geen 5 minuten hierna sloegen onze harten 1 of misschien wel 2 slagen over. Er was een gigantische klap en de hele boot trilde… Dit werd gevolgd door heel hard klapperen. Het was gelukkig maar de schoot van de genua die dwars over midden brak. 

Dit werd snel opgelost en zo konden we weer door.


Het zoeken naar de beste ankerplek aan deze kant van de baai was best een ding. Het zicht in het water was niet heel goed en er stonden nog best wat golven. De wind zou ook nog eens gaan draaien dus we hadden best wat eisen voor de ankerplek. het laatste stuk op de motor kropen we tussen de bommies door totdat we tevreden waren met de ankerplek. 


Na deze iets wat heftige tocht hebben wat aan de late kant geluncht en hebben daarna lekker film gekeken. Het regende de hele middag en avond. 

Morgen gaan we hier op ontdekkingstocht vanaf de boot zie het er veelbelovend uit.


Daan, Ollie & Jeroen 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Orkaan op komst!

We liggen nog steeds voor anker bij Terceira, terwijl Gabrielle inmiddels is uitgegroeid tot een heuse orkaan. Volgens het lokale nieuws haalt ze nu categorie 4, maar tegen de tijd dat ze hier in de nacht van donderdag op vrijdag langskomt, zou ze hopelijk afgezwakt zijn naar categorie 1. Dat klinkt iets wat geruststellend, maar omdat de orkaan nog een paar dagen weg is kan er veel veranderen. Voorlopig voorspellen ze nog steeds windstoten van zo’n 130 tot 150 km/u en golven tot tien meter. Niet bepaald het soort weer waarbij je gezellig buiten een kopje koffie drinkt. Het grote voordeel is dat deze baai aan de goede, beschutte kant van het eiland ligt. Iets minder is dat de marina helaas geen optie is. Hier wordt momenteel al druk gewerkt om meerdere boten te verplaatsen. De steigers zijn er niet al te best aan toe en zo hoopt de havenmeester op zo min mogelijk schade. Mooi balen dus. Er liggen eigenlijk twee keuzes voor ons. We kunnen ankeren aan de andere kant van de baai. Dat gaat ...

Zinken

Langzaam maar zeker zinkt elke boot, het is alleen de vraag hoe lang het duurt. Gelukkig is dit met een beetje onderhoud prima te voorkomen of in een meer stressvolle situatie verricht een zeeman met een emmer wonderen. Zoals jullie weten was het de afgelopen dagen nogal onstuimig. Het is nu relatief rustig en dat hebben we nodig na alle klappen die we hebben gemaakt. Alleen al die duizenden liters water die over de boot zijn gegooid hebben zich helaas toch op sommige plekken naar binnen weten te werken. Dus ja, we waren zinkende. Geen stress er werden hier geen wonderen verricht door een zeemanen met een emmers. Zo veel was het gelukkig niet. Er lag ongeveer een liter of 30 in de boot. Dit had zich mooi verzameld in de bilges. Dat was het probleem niet. Met een spons en een emmer is dat zo weer opgelost. De grote vraag was waar is het naar binnen gekomen? Het grote luik voorop de boot heeft het iets gelekt maar de bakskist bakboord achterop is de grote boosdoener. Hierdoor is het ...

SMS from 881652421437@msg.iridium.com

We zijn tijdens onze lange tochten bijna geheel afgesloten van de buitenwereld. Voor nood hebben we een baken die we kunnen activeren zodat de kustwacht weet wie en waar er in nood is. Medische nood is nog een uitdaging, de doktert zit hier niet bij de 3e grote golf rechts. Hiervoor hebben we een uitgebreide medische uitrusting aan boord. Van hecht spullen tot aan pleisters en van paracetamolle tot aan antibiotica. Nu hebben we wel knallers van boeken zoals: Daar waar geen doktor is, maar spreken met een doktor kan van levensbelang zijn. Vandaar onze satelliet telefoon. Hierdoor kregen we ook de mogelijkheid om te mailen. Geen dagelijkse updates van alle ellende in de wereld maar af en toe een update van het thuisfont en dankzij Esmee alles berecht het voetbal en de formule 1. Helaas is deze mail mogelijk sinds vandaag gestopt en kunnen we alleen nog maar mailen via de SMS. Kort en bondig, nog geeneens 1000 tekens. Daan & Jeroen