Doorgaan naar hoofdcontent

School bezoeken

Om 07:00 werden we vergezeld door Fara. Een jonge van 17 die hier van het eiland komt en waar we gister de hele dag zijn op getrokken. Hij had dragonfruit meegenomen uit de tuin van zijn vader! Wat een lekkere verrassing. Het was wel wat vroeg maar gelukkig waren we al wakker. Even later kwam Roonui ook langs. Van Roonui en zijn vrouw hebben we gister de rondleiding gekregen.

Niemand had nog ontbeten dus Jeroen stelde voor om Nederlandse pannenkoeken te maken. Dat vonden wij natuurlijk een goed idee. De pannenkoeken vielen goed in de smaak bij Fara en Roonui. Ze vonden vooral de combinatie met Hollandse stroop lekker.

Hierna zijn we naar het huis van Roonui gegaan. We mochten zijn internet even gebruiken. Erg fijn om het thuis front weer even een berichtje te sturen.

In Panama hadden we gereedschap en voetballen gekocht om te geven aan de bevolking in Polynesië. We besloten om dit aan de school te geven. Na het appen liepen naar de school om dit te geven.

Op de school hebben we met de kinderen gevoetbald, gevolleybald en gezongen (zij zongen voor ons) Ze waren super blij met de cadeautjes. We hebben met een wereld kaart laten zien welk route we gevaren hebben tot Nukutavake. Als afscheid cadeau kregen we kettingen (elk van ons kreeg een bloemen ketting en een schelpen ketting) en een steen met de text (vertaald) "Van de bevolking van Nukutavake, we wensen jullie een veilige vaart" Super leuk!

Na veel afscheid knuffels was het tijd om de trossen los te gooien. Jeroen vaarde weer achter Daan aan. Daan zwom voor de boot om te navigeren door het water.

Het is ongeveer een dag varen naar Amanu. Amanu wordt het eerste atol voor ons. Om hier in te komen moet je door een pas. Hier kan erg veel stroming staan wel tot 12 knopen. Dus dit kan best wel trikkie zijn. Morgen zullen we hier meer over uit leggen.

Jeroen, Ollie & Daan

Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...