Doorgaan naar hoofdcontent

Prachtig leven

We kwamen precies om 08:00 aan bij de kerk in nette kleding. De nette kleding hield in bloesjes en polos De laatste keer dat we dit hebben aan gehad kunnen we niet meer herinneren. Het was wel erg raar, want er was helemaal niemand. De dominee was er al wel en die kwam naar ons toe. Hij vertelde dat de kerk dienst pas over een uur was. Wij als stomme Nederlanders hadden de klok nog niet verzet. Het was dus in Nukutavake pas 7 uur en niet 8 uur.

De Kerk dienst was erg mooi. Vooral de liedjes waren erg leuk. We konden ook een beetje mee zingen, want er was een scherm waar ze de text lieten zien. We verstonden er helemaal niks van en sommige dingen wonden we toch wel een beetje gek, maar dit komt waarschijnlijk ook omdat wij het niet gewend zijn om naar de kerk te gaan.

Na de kerk dienst hebben we een rondleiding kregen rond het hele eiland. Het is echt bizar hoeveel palmbomen hier staan. Echt overal waar je kijkt staan palmbomen.

Reina een lokale bewoonster wou erg graag dat wij een plant in haar tuin planten. Het bleek een mango plant te zijn. De enige mango plant van het eiland. Haar gedachten was dat als wij na 10 jaar terug komen we een mango bij haar in de tuin kunnen eten.

Hierna gingen we door naar het vliegveld. 2 keer per maand komt hier een vliegtuigje. Vandaag kwam er niks, dus zo konden we zelfs even over de landingsbaan lopen.

Het eind van de rondleiding was een bbq op het strand. Wij mochten helemaal niks meenemen en maar goed ook, want er was super veel eten. Zelfs de vrouw van de enige politie man had eten voor de BBQ gemaakt. Erg bijzonder want deze familie deed niet eens mee aan de BBQ. Er was Kip, pasta, rijst en nog meer. Het was super gezellig. Wat hebben wij toch een prachtig leven.

Morgen willen we aan het eind van de ochtend weer vertrekken. Er komt meer deining aan en dat willen we graag voor zijn. De volgende bestemming zal Amanu zijn. Dit is een atol dat naast Hao ligt.

Jeroen, Ollie & Daan

Reacties

Populaire posts van deze blog

Orkaan op komst!

We liggen nog steeds voor anker bij Terceira, terwijl Gabrielle inmiddels is uitgegroeid tot een heuse orkaan. Volgens het lokale nieuws haalt ze nu categorie 4, maar tegen de tijd dat ze hier in de nacht van donderdag op vrijdag langskomt, zou ze hopelijk afgezwakt zijn naar categorie 1. Dat klinkt iets wat geruststellend, maar omdat de orkaan nog een paar dagen weg is kan er veel veranderen. Voorlopig voorspellen ze nog steeds windstoten van zo’n 130 tot 150 km/u en golven tot tien meter. Niet bepaald het soort weer waarbij je gezellig buiten een kopje koffie drinkt. Het grote voordeel is dat deze baai aan de goede, beschutte kant van het eiland ligt. Iets minder is dat de marina helaas geen optie is. Hier wordt momenteel al druk gewerkt om meerdere boten te verplaatsen. De steigers zijn er niet al te best aan toe en zo hoopt de havenmeester op zo min mogelijk schade. Mooi balen dus. Er liggen eigenlijk twee keuzes voor ons. We kunnen ankeren aan de andere kant van de baai. Dat gaat ...

Zinken

Langzaam maar zeker zinkt elke boot, het is alleen de vraag hoe lang het duurt. Gelukkig is dit met een beetje onderhoud prima te voorkomen of in een meer stressvolle situatie verricht een zeeman met een emmer wonderen. Zoals jullie weten was het de afgelopen dagen nogal onstuimig. Het is nu relatief rustig en dat hebben we nodig na alle klappen die we hebben gemaakt. Alleen al die duizenden liters water die over de boot zijn gegooid hebben zich helaas toch op sommige plekken naar binnen weten te werken. Dus ja, we waren zinkende. Geen stress er werden hier geen wonderen verricht door een zeemanen met een emmers. Zo veel was het gelukkig niet. Er lag ongeveer een liter of 30 in de boot. Dit had zich mooi verzameld in de bilges. Dat was het probleem niet. Met een spons en een emmer is dat zo weer opgelost. De grote vraag was waar is het naar binnen gekomen? Het grote luik voorop de boot heeft het iets gelekt maar de bakskist bakboord achterop is de grote boosdoener. Hierdoor is het ...

Week 1 oversteek Sint Helena naar de Azoren

Deze week staat tussen onze meeste spectaculaire weken uit ons leven. Niet dus…. Er is niet veel gebeurd, maar toch hebben we een hoogtepunt en twee dieptepunten. Laten we met het mindere beginnen om daarna goed af te sluiten. Schavielen dat is een van de grote boosdoeners van het lange afstand varen. Als je een paar uurtjes gaat varen in Nederland kunnen lijnen ook schavielen, maar tijdens z'n lange tocht is het veel extremer. Op Zaterdag ochtend 16/08 rond de klok van 7 zat Jeroen heerlijk buiten een kopje koffie te drinken, totdat die een grote knal hoorde. We vaarde op dit moment met de genua 3 uitgeboomd aan bakbaard, genua 1 uitgeboomd aan stuurboord vliegend gehesen en met het derde rif in het groot zeil tegen het rollen. Genua 1 hadden we vliegend gehesen. Dat betekend dat die niet in de track van het rolreef systeem zit, daar zat de genua 3 in. Doordat het zeil niet in de track zit, beweegt het een stuk meer dan normaal en dat resulteerde in een grote knal en een zeil in h...