Doorgaan naar hoofdcontent

Prachtig leven

We kwamen precies om 08:00 aan bij de kerk in nette kleding. De nette kleding hield in bloesjes en polos De laatste keer dat we dit hebben aan gehad kunnen we niet meer herinneren. Het was wel erg raar, want er was helemaal niemand. De dominee was er al wel en die kwam naar ons toe. Hij vertelde dat de kerk dienst pas over een uur was. Wij als stomme Nederlanders hadden de klok nog niet verzet. Het was dus in Nukutavake pas 7 uur en niet 8 uur.

De Kerk dienst was erg mooi. Vooral de liedjes waren erg leuk. We konden ook een beetje mee zingen, want er was een scherm waar ze de text lieten zien. We verstonden er helemaal niks van en sommige dingen wonden we toch wel een beetje gek, maar dit komt waarschijnlijk ook omdat wij het niet gewend zijn om naar de kerk te gaan.

Na de kerk dienst hebben we een rondleiding kregen rond het hele eiland. Het is echt bizar hoeveel palmbomen hier staan. Echt overal waar je kijkt staan palmbomen.

Reina een lokale bewoonster wou erg graag dat wij een plant in haar tuin planten. Het bleek een mango plant te zijn. De enige mango plant van het eiland. Haar gedachten was dat als wij na 10 jaar terug komen we een mango bij haar in de tuin kunnen eten.

Hierna gingen we door naar het vliegveld. 2 keer per maand komt hier een vliegtuigje. Vandaag kwam er niks, dus zo konden we zelfs even over de landingsbaan lopen.

Het eind van de rondleiding was een bbq op het strand. Wij mochten helemaal niks meenemen en maar goed ook, want er was super veel eten. Zelfs de vrouw van de enige politie man had eten voor de BBQ gemaakt. Erg bijzonder want deze familie deed niet eens mee aan de BBQ. Er was Kip, pasta, rijst en nog meer. Het was super gezellig. Wat hebben wij toch een prachtig leven.

Morgen willen we aan het eind van de ochtend weer vertrekken. Er komt meer deining aan en dat willen we graag voor zijn. De volgende bestemming zal Amanu zijn. Dit is een atol dat naast Hao ligt.

Jeroen, Ollie & Daan

Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...