Doorgaan naar hoofdcontent

compact brood, spoelen en buien

Net voor 0400 begon het te waaien. tijdens de wachtwissel van Daan en Ollie was er wat gestommel over het wel of niet uitrollen van het voorzeil. Dit resulteerde in een volledige bemanning die wakker was om het voorzeil uit te rollen. Maar dat betekende ook dat we een sprint hadden ingezet. Elk beetje wind, die ergens uit een bui komt, moeten we gebruiken om zo zuid mogelijk komen. Daar is namelijk de passaat wind die ons naar Paaseiland gaat brengen.
Met deze wind ging het lekker, met ruim 6 knopen schoten we naar het zuiden. Het blijft toch jammer en een beetje frustrerend dat de wind niet zo heel lang blijft staan.
Gelukkig kwam er overdag geregeld wind om ons naar het zuiden te brengen. Wel steeds uit een andere richting. Dus we hebben hoog aan de wind over beide boegen gevaren. Ruime wind over beide boegen, voor de wind en natuurlijk geprobeerd om tegen de wind in te zeilen. Helaas is dat laatste nog steeds niet gelukt.

We hebben zo toch nog 99 mijl afgelegd. Dat geeft toch nog een gemiddelde snelheid van 4.1 knopen. Niet slecht zo in de Doldrums. De motor heeft nog steeds niet aan gestaan. Ook al was de verleiding groot toen we deze middag een mailtje kregen van de Senang. Die hadden een nacht naar het zuiden gemotord en waren nu al lekker in de passaat wind.
Wij hebben de doelstelling om door de doldrums te zeilen. Nu hopen dat dit gaat lukken en dat we niet door de stroming naar de Galapagos eilanden worden geduwd. Mocht dat gebeuren dan zit er niks anders op om onze oude trouwe volvo te gebruiken.

Het sourdough brood van Jeroen was dit keer niet helemaal gelukt. Het resulteerde in een nogal compact brood. Maar wel met een heerlijk knapperige korst en een goede smaak.
Het blijkt dat we te ongeduldig zijn. Dit sourdough brood moet namelijk minimaal 4 uur rijsen. Tja dan kunnen we alleen savonds vers brood eten… Maar er zijn nog andere opties. We gaan morgen testen of een van deze opties de oplossing is.

We hebben vandaag ook nog wat klusjes gedaan. Het water aan boord begon een raar smaakje te krijgen. Tijd om weer eens wat Hadex door het water te gooien. Zo worden alle leidingen en de watertank weer schoon. Er kwam ook al tijdje een stinklucht met het zoute water mee als we de afwas deden. Hier hebben we de filters van schoongemaakt en leidingen gespoeld met schoonmaak azijn en daarna met chloor. Als laatste was de watermaker aan de beurt.. Hier hebben het fijne filter van vervangen.
De smaak test was weer helemaal goed! Alleen duurt het nu nog even voordat al de Hadex uit de watertank is. De oplossing is veel nieuw water maken, dan wordt het chloor smaakje vanzelf weer minder. Zo een klusje: even spoelen, de filters schoonmaken en vervagen kost op zee toch al snel een dikke 2 uur. Gelukkig hadden we resultaat en was het niet direct een heel groot zooitje aan boord.

Sinds de middag hebben we ook de eerste (stort) buien gehad. Daar waar de doldrums ook om bekend staan. We hebben vandaag dan ook lekker gedoucht met regenwater. Het enige wat we daar over te klagen hadden was de temperatuur. Dat regenwater is toch wel een beetje koud.

Het avond maal bestond uit wraps met en een kip en groenten sausje. Lekker gekruid met Fajita kruiden. Ollie had zelf de wraps gemaakt. iets was erg veel tijd kost maar hierdoor was het wel extra lekker!


Daan, Ollie & Jeroen

Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...