Doorgaan naar hoofdcontent

als de brandweer

We gaan als de brandweer! Challenger heeft er overduidelijk zin in. De mijlen vliegen onder ons door. We surfen van de golven, soms wel met 12 a 13 knopen. De golven breken af en toe, dus de luikjes zijn allemaal dicht. Maar de boot wordt gewoon nog gestuurd door onze trouwe maat Harry. We hebben sinds gisteren avond alleen nog de genua er op staan. Dit weerhield Challenger er niet van om ons oude 24 uur record dik te verbreken. We hebben namelijk 183 nautische mijlen afgelegd. Dat geeft een uur gemiddelde van wel 7,6 knopen!

De zon heeft ook erg goed zijn best gedaan. We hebben al zeilende nog nooit zo vee opgewekt als vandaag. Wel 2510 watt! Dat is bijna de helft van onze accu capaciteit. Dit is allemaal te danken aan het extra zonnepaneel wat sinds kort in de railing hangt. Dit was dus zonder Geert en Judith van de Avalon nooit gelukt.

We hebben vandaag ook een courgette moeten vrij laten. Die was namelijk al zelf begonnen met een weg naar buiten vinden. Wat kan rotte groeten toch stinken. Gelukkig waren we er redelijk op tijd bij.

Vandaag hebben we ook afscheid mogen nemen van een van onze salade schalen. Die wij altijd gebruiken om uit te eten tijdens het varen. Na de afwas was er 1 grote golf die ons op de kant gooide. Het bord klapte met veel kabaal voor de neus van Daan op de grond.
We hebben alle scherven gehouden en zijn van plan om het bord weer in elkaar te lijmen. Hiervoor moet de wind wel een beetje afnemen en het wat rustiger aan boord worden. De 20 a 25 knopen die er nu staan maakt het iets te gek om nu zoiets te proberen.

De voorspelling is dat morgen de wind een stukje afneemt en overmorgen weer een stuk. Dat gaan we kijken of de Challenger ook nog met weinig wind vooruit komt. De grote genua en de halfwinder liggen klaar ;)
Morgen eerst maar eens een 2e fok er bij zetten als de voorspellingen allemaal uit komen.

Vanaf vannacht gaat het wacht systeem ook in.
Ollie voelt zich weer een stuk beter en gaf aan dat hij graag in de wacht wil. Ons wachtschema is als volgt:
00-04 / 12-16 Daan
04-08 / 16-20 Ollie
08-12 / 20-24 Jeroen
We doen dus 4 uren op, en 8 uur af. Genoeg tijd om lekker tot rust te komen en de 4 uurtjes wacht vliegen ook zo voorbij.

Nou het is weer genoeg geweest voor vandaag. Het eten zit er in, een heerlijke kip met groente in een sausje en rijst gemaakt door onze chef Daan. De zon in onder, en Ollie en Daan liggen op 1 oor.

Daan, Ollie & Jeroen

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...