Doorgaan naar hoofdcontent

Dolfijn

 Nu we dit berichtje plaatsen varen we het laatste stukje op de motor richting de baai waar we zullen overnachten. De zon staat al laag, de zee is als een spiegel en Daan zit huilend binnen de uien te snijden voor het avondmaal. Waarschijnlijk kon die de duikbril niet vinden.

We zijn vanochtend na het ontbijt vertrokken. Iets wat later dan gepland maar wat maakt ons dat half uurtje uit :wink:

Het was een hele rustige dag op zee. Zelfs zo rustig dat we de halfwinder uit het vooronder hebben getoverd. Dit is het grootste zeil wat we mee hebben en hier varen we alleen mee als het heel rustig weer is.

Tijdens het varen hebben we 2 potjes Port royale gedaan. Beide een keer gewonnen. Na de lunch hebben we geprobeerd een film te kijken. De setup was geweldig. Alleen is zeilen en een film kijken best lastig te combineren. Naar de zoveelste pauze zijn we ook maar met de film gestopt. Dit had echter niks met het feit te maken dat Daan zijn ogen toch wel heel zwaar werden. Die had dus heerlijk de tijd voor een middag dutje.

Jammer dat die zo lomp gewekt moest worden, maarja er waren tientallen dolfijnen om de boot en dit is natuurlijk de perfecte reden om iemand wakker te schreeuwen. Wat blijft het toch bijzonder om die dolfijnen van zo dicht bij te zien. Ze speelde met de kleine golven van de boot en zijn wel een dikke 10 minuten om ons heen gebleven.

Nu lekker wat eten, zo ankeren en dan morgen vroeg richting Plymouth.

Daan & Jeroen








Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...