Doorgaan naar hoofdcontent

Zon!

 Op het moment varen we in de golf van Biskaje met een mooi zonnetje, diep blauw water en een rustige zee. Naja eigenlijk is dit natuurlijk gewoon de oceaan. Het dichtstbijzijnde land is nu 180 nautische mijlen weg en dit betekenend een mijlpaal, halverwege de golf van biskaje.

Deze ochtend was er een mooie zonsopgang en zeilde we nog steeds met alleen de normale genua. De wind was iets gaan liggen maar we deden nog steeds 4,5 knoop alleen op dit zeil. Geen reden om ons rond 0600 druk te maken.
Daan eerst nog maar een keer slapen en daarna zien we wel.

Omdat het zo rustig weer was, de zon scheen en de zee ook rustig was konden we de boel eindelijk luchten! We hebben sinds het vertrek en trouwens ook de dagen daarvoor veel regen gehad. De hoogste tijd om de natte jassen, truien en broeken eens te drogen. De geur van natte hond is nu weer iets van gisteren.

Voor het ontbijt hadden we pizza broodjes. Hoe gelukkig een mens al niet kan worden van een boterham, wat tomaten puree, kaas, salami, kruiden en een beetje fantasie.

Na het ontbijt was het tijd om aan de bak te gaan. We moesten de genua wisselen. De normale er af en grote er op. De wind zal namelijk alleen maar afnemen.
En een mooi bijkomend iets: weer een nat ding uit de boot.
Toen de grote genua erop stond hebben we ook het grootzeil gehesen. Fijn dat deze nog gereefd was.

Drie maal raden… na dit allemaal was het toch wel weer tijd voor wat te eten. Een beetje heet water en een zakje met saus + pasta was de oplossing.

Hierna was het tijd voor een dutje. Jeroen mocht eerst, dus die ging lekker op de bank met een luisterboek. Daan zat na het snijden van de groeten voor deze avond, aangelijnd in de Kuip van het zonnetje te genieten. Een ideaal moment om met zijn muziek mee te zingen, dat wordt ‘s nachts niet gewaardeerd.
Na een uur was het de beurt van Daan en deed hij zijn dutje.

Nu is het wachten tot het eten klaar is. Het gehakt moet op, dus hebben we voor de verandering weer een pasta. Gelukkig weet de chef er elke keer toch wat lekkers van te maken.

We hebben een goede dag gehad voor de accu’s. Het is al meer dan 10 dagen geleden dat ze vol hebben gezeten. Een dagje zon zoals vandaag was dan ook meer als welkom. Ook heeft de motor vandaag een uurtje gedraaid, dat kon mooi toen die eenmaal aan stond met het hijsen van het grootzeil.
We zaten deze ochtend net onder de 30% en op dit moment weer op 56%.
Nu kunnen we er weer even tegenaan.

Straks lekker eten en ons klaar maken voor de nacht. Om 2000 kunnen we het laatste weerbericht ophalen en kijken we of de zeilen zo blijven staan.

Daan & Jeroen

Reacties

Populaire posts van deze blog

Orkaan op komst!

We liggen nog steeds voor anker bij Terceira, terwijl Gabrielle inmiddels is uitgegroeid tot een heuse orkaan. Volgens het lokale nieuws haalt ze nu categorie 4, maar tegen de tijd dat ze hier in de nacht van donderdag op vrijdag langskomt, zou ze hopelijk afgezwakt zijn naar categorie 1. Dat klinkt iets wat geruststellend, maar omdat de orkaan nog een paar dagen weg is kan er veel veranderen. Voorlopig voorspellen ze nog steeds windstoten van zo’n 130 tot 150 km/u en golven tot tien meter. Niet bepaald het soort weer waarbij je gezellig buiten een kopje koffie drinkt. Het grote voordeel is dat deze baai aan de goede, beschutte kant van het eiland ligt. Iets minder is dat de marina helaas geen optie is. Hier wordt momenteel al druk gewerkt om meerdere boten te verplaatsen. De steigers zijn er niet al te best aan toe en zo hoopt de havenmeester op zo min mogelijk schade. Mooi balen dus. Er liggen eigenlijk twee keuzes voor ons. We kunnen ankeren aan de andere kant van de baai. Dat gaat ...

Zinken

Langzaam maar zeker zinkt elke boot, het is alleen de vraag hoe lang het duurt. Gelukkig is dit met een beetje onderhoud prima te voorkomen of in een meer stressvolle situatie verricht een zeeman met een emmer wonderen. Zoals jullie weten was het de afgelopen dagen nogal onstuimig. Het is nu relatief rustig en dat hebben we nodig na alle klappen die we hebben gemaakt. Alleen al die duizenden liters water die over de boot zijn gegooid hebben zich helaas toch op sommige plekken naar binnen weten te werken. Dus ja, we waren zinkende. Geen stress er werden hier geen wonderen verricht door een zeemanen met een emmers. Zo veel was het gelukkig niet. Er lag ongeveer een liter of 30 in de boot. Dit had zich mooi verzameld in de bilges. Dat was het probleem niet. Met een spons en een emmer is dat zo weer opgelost. De grote vraag was waar is het naar binnen gekomen? Het grote luik voorop de boot heeft het iets gelekt maar de bakskist bakboord achterop is de grote boosdoener. Hierdoor is het ...

Week 1 oversteek Sint Helena naar de Azoren

Deze week staat tussen onze meeste spectaculaire weken uit ons leven. Niet dus…. Er is niet veel gebeurd, maar toch hebben we een hoogtepunt en twee dieptepunten. Laten we met het mindere beginnen om daarna goed af te sluiten. Schavielen dat is een van de grote boosdoeners van het lange afstand varen. Als je een paar uurtjes gaat varen in Nederland kunnen lijnen ook schavielen, maar tijdens z'n lange tocht is het veel extremer. Op Zaterdag ochtend 16/08 rond de klok van 7 zat Jeroen heerlijk buiten een kopje koffie te drinken, totdat die een grote knal hoorde. We vaarde op dit moment met de genua 3 uitgeboomd aan bakbaard, genua 1 uitgeboomd aan stuurboord vliegend gehesen en met het derde rif in het groot zeil tegen het rollen. Genua 1 hadden we vliegend gehesen. Dat betekend dat die niet in de track van het rolreef systeem zit, daar zat de genua 3 in. Doordat het zeil niet in de track zit, beweegt het een stuk meer dan normaal en dat resulteerde in een grote knal en een zeil in h...