Doorgaan naar hoofdcontent

Nieuwe iPhone

 Wat hebben we een heerlijk rustige nacht gehad hier op de ankerplaats. Helemaal niks te klagen tot kwart van acht, toen kwam er een speedboot langs met veel te grote golven.

Hierdoor ging het goed te keer aan boord. Zelfs zo erg dat het voorluik met een rot knal dicht klapte.
Dit resulteerde in een verdwaasde Daan, die door de boot naar achter kwam rennen. Hij riep hier en daar nog een keer Jeroen en stommelde door naar buiten om te kijken wat er aan de hand was.
Gelukkig was het vals alarm, maar een prima reactie zo. Jeroen heeft goed zijn best gedaan om Daan niet te hard uit te lachen. Dit is half gelukt door onder de dekens verstopt te blijven liggen :sleeping:. Maar is toch nog finaal misluk tijdens het ontbijt, gelukkig kon Daan er toen ook om lachen.

Na het ontbijt hebben we het bootje gereed gemaakt voor de tocht naar Plymouth. De plug van de boot lekte water, hierdoor stond er altijd een klein beetje water in de boot. Hier hebben we met een beetje creativiteit een passende oplossing voor gevonden. Wat je al niet kan met een moer, een stukje touw en wat tape :wink:

Plymouth ligt vanaf hier aan de overkant van het water. De pont kosten 4 pond heen en 4 pond terug, dus besloten we met het bootje die kant op te gaan.

De haven waar we het bootje neer hebben gelegd vroeg 10 pond voor maximaal 4 uur… Toch nog duurder uit. Maarja het scheelde wel een heel stuk lopen in de hitte, het bootje lag achter een hek en we konden daar mooi makkelijk ons afval kwijt.

In Plymouth zijn we opzoek gegaan naar de apple store. De iPhone van Daan gaf het bericht dat de accu stuk was en deze onder de garantie gerepareerd kon worden.

Bij de apple store konden we ruim een uur later terecht. In de tussentijd even naar een supermarkt geweest voor lunch. Deze hebben we opgegeten voor de deur van de Mc Donald’s, met de hoop om via hun internet Jeroen’s oude MacBook tot leven te wekken. Dit is daar helaas niet gelukt.

Bij de apple store kregen we te horen dat Daan zijn iPhone inderdaad onder de garantie gemaakt kon worden. Dit duurde wel een ruim een uur, maar de telefoon zou op het scherm en de camera na helemaal vernieuwd worden. We hebben in de shop gewacht totdat de reparatie klaar was. Gelukkig hadden ze hier internet en hebben de oude MacBook weer tot leven gewekt.

Naja driemaal raden, wij waren niet binnen de 4 uur terug bij het bootje. En op wonderbaarlijke wijze heeft Jeroen ook nog het pasje van de haven laten verdwijnen.
Gelukkig was het havenkantoor dicht en heeft een vriendelijke man ons door het hek gelaten.

Tijdens de tocht terug naar de boot kwamen we langs een plek waar je 4 uur lang, gratis je bootje mag neer leggen.
Helemaal mooi, want de watersportwinkel was al dicht toen we daar aan kwamen.
Morgen weer een kans.

Daan & Jeroen




Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...