Doorgaan naar hoofdcontent

Op safari in Port Elizabeth

De eerste dag werden we gelijk uitgenodigd om s'avonds met Edward een typische braai te beleven. Samen met een gezin op een andere boot en een frans stel beleefden we een heerlijke ontspannen avond. Edward is al 25 jaar ranger. Hij boot ons allen aan om morgen op safari te gaan, omdat hij zelf ranger is kon hij dit voor een koopje aan ons aanbieden. We maakten een deal en ja hoor de volgende dag vertrokken we om 11:00 met ze allen naar Schotia. Dit is de naam van het private game reserve.

Jeroen en ik stapten bij het franse stel in. Het was ongeveer een uurtje rijden naar het begin van het park. Daar stapten we uit onze eigen auto's om vervolgens met ze allen in een vet gave safari jeep te stappen. Wat waren we enthousiast met ze allen en natuurlijk werden er veel grapjes gemaakt over wie het eerst op het menu stond van de leeuwen.

De eerste dag hebben we een middag safari gehad, een avondmaal (braai) en een avond safari. Eigenlijk hadden we bijna alle dieren de eerste dag al gezien. Olifanten, giraffen, zebra's, nijlpaarden, neushoorns en natuurlijk ook leeuwen. Het hoogte punt vandaag was in de avond safari. Het was pikke donker. We reden rustig door het park op zoek naar de leeuwen. Ja daar! ssssttttttt!!! Niet bewegen en geen geluid maken gaf Edward aan. Op ongeveer 4 meter van ons lagen 6 leeuwen. Iedereen verstijfde en zij braaf helemaal niks totdat! We een machtig geluid hoorde in de verte. Het was een olifant die op ons af kwam rennen. Shit wat nu? Edward reageerde snel en kalmeerde ons. Rustig maar! Olifanten haten leeuwen. Hij komt niet voor ons, maar voor de leeuwen. Edward had helemaal gelijk, want de olifant stormden richting de leeuwen. Die schrokken zich rot en maakten dat ze weg kwamen. Zo gaaf om te zien dat 1 olifant zo machtig is om een hele groep apex predators weg te jagen.

Hierna vertrokken we naar onze kampeer plek. Wauw wat is dit een gave plek zeg. Hier slapen alleen Jeroen en ik. Het was al laat, maar we besloten toch nog om een wijntje te drinken, want die hadden we cadeau gekregen. Helaas kwamen we er achter dat we geen kurkentrekker hadden. Jeroen kwam met het geniale idee om zijn gloednieuwe schoenen te gebruiken om de kurk eruit te slaan. 1x slaan 2x slaan 3x slaan. Heummm nee er gebeurt nog niks laten we is even met volle kracht slaan bedacht die zich. Daar ging die eene twee BAM! Hij slaat zo de hele fles kapot in ze schoen. We moesten allebei ontzettend hard lachen. Gelukkig was er nog een tweede fles en die kreeg Daan open doormiddel van een lepel. Zo hadden we toch nog een lekker wijntje bij het kamvuur als afsluiting van deze fantastische dag. Op naar nog een mooi avontuur morgen!

Jeroen & Daan

Reacties

Populaire posts van deze blog

Orkaan op komst!

We liggen nog steeds voor anker bij Terceira, terwijl Gabrielle inmiddels is uitgegroeid tot een heuse orkaan. Volgens het lokale nieuws haalt ze nu categorie 4, maar tegen de tijd dat ze hier in de nacht van donderdag op vrijdag langskomt, zou ze hopelijk afgezwakt zijn naar categorie 1. Dat klinkt iets wat geruststellend, maar omdat de orkaan nog een paar dagen weg is kan er veel veranderen. Voorlopig voorspellen ze nog steeds windstoten van zo’n 130 tot 150 km/u en golven tot tien meter. Niet bepaald het soort weer waarbij je gezellig buiten een kopje koffie drinkt. Het grote voordeel is dat deze baai aan de goede, beschutte kant van het eiland ligt. Iets minder is dat de marina helaas geen optie is. Hier wordt momenteel al druk gewerkt om meerdere boten te verplaatsen. De steigers zijn er niet al te best aan toe en zo hoopt de havenmeester op zo min mogelijk schade. Mooi balen dus. Er liggen eigenlijk twee keuzes voor ons. We kunnen ankeren aan de andere kant van de baai. Dat gaat ...

Zinken

Langzaam maar zeker zinkt elke boot, het is alleen de vraag hoe lang het duurt. Gelukkig is dit met een beetje onderhoud prima te voorkomen of in een meer stressvolle situatie verricht een zeeman met een emmer wonderen. Zoals jullie weten was het de afgelopen dagen nogal onstuimig. Het is nu relatief rustig en dat hebben we nodig na alle klappen die we hebben gemaakt. Alleen al die duizenden liters water die over de boot zijn gegooid hebben zich helaas toch op sommige plekken naar binnen weten te werken. Dus ja, we waren zinkende. Geen stress er werden hier geen wonderen verricht door een zeemanen met een emmers. Zo veel was het gelukkig niet. Er lag ongeveer een liter of 30 in de boot. Dit had zich mooi verzameld in de bilges. Dat was het probleem niet. Met een spons en een emmer is dat zo weer opgelost. De grote vraag was waar is het naar binnen gekomen? Het grote luik voorop de boot heeft het iets gelekt maar de bakskist bakboord achterop is de grote boosdoener. Hierdoor is het ...

Week 1 oversteek Sint Helena naar de Azoren

Deze week staat tussen onze meeste spectaculaire weken uit ons leven. Niet dus…. Er is niet veel gebeurd, maar toch hebben we een hoogtepunt en twee dieptepunten. Laten we met het mindere beginnen om daarna goed af te sluiten. Schavielen dat is een van de grote boosdoeners van het lange afstand varen. Als je een paar uurtjes gaat varen in Nederland kunnen lijnen ook schavielen, maar tijdens z'n lange tocht is het veel extremer. Op Zaterdag ochtend 16/08 rond de klok van 7 zat Jeroen heerlijk buiten een kopje koffie te drinken, totdat die een grote knal hoorde. We vaarde op dit moment met de genua 3 uitgeboomd aan bakbaard, genua 1 uitgeboomd aan stuurboord vliegend gehesen en met het derde rif in het groot zeil tegen het rollen. Genua 1 hadden we vliegend gehesen. Dat betekend dat die niet in de track van het rolreef systeem zit, daar zat de genua 3 in. Doordat het zeil niet in de track zit, beweegt het een stuk meer dan normaal en dat resulteerde in een grote knal en een zeil in h...