Doorgaan naar hoofdcontent

Durban -> Port Elizabeth

Het is inmiddels alweer een tijdje geleden, maar 7 juni 2025 kwamen we om 18:30 aan in de grote commerciële haven van Durban. De jacht haven ligt ergens in een hoekje verstopt tussen alle grote container schepen. Om 19:00 stapten we van de boot om samen met Vince (haven meester) Naar de jacht club te lopen. 10 minuten later zaten we aan het bier. Er waren lokale mensen, een voor hun belangrijke rugby wedstrijd aan het kijken. Die schonken ons maar al te graag een lekker biertje in.

Door de lokale mensen kwamen we er ook achter dat Durban een ontzettend gevaarlijke stad is. Al zijn we normaal gesproken van eerst zien dan geloven, maar hier luisterde we goed naar de Zuid Afrikanen. We hebben dus ook niet veel gelopen in Durban, maar hebben ons verplaatst met Ubers. De kosten vallen ons erg mee de prijzen zijn goed te vergelijken met Indonesië. Eigenlijk wilden we dus ook snel weer vertrekken vanuit Durban met als volgende stop Oost-Londen, maar we moesten hier minimaal een week wachten, want er zat een grote storm aan te komen.

Maar goed dat we niet zijn gaan varen, want door de storm was het zelfs in de jacht haven een complete chaos. De haven brak letterlijk op verschillende stukken, waardoor er ontzettend veel boten aan de haal gingen. Wij hadden vet mazzel dat de steiger iets verderop was gebroken en er dus minder kracht op onze steiger kwam te staan. Wij hebben gelukkig geen schade opgelopen.

Na een week vertrokken we op 13 juni richting Oost-Londen met misschien een kans om direct door te varen naar Port-Elizabeth. Het varen viel ons erg mee en we besloten al snel om door te varen naar PE. Daar kwamen we in de nacht van 15 op 16 juni om 03:00 aan. Gelukkig wisten we precies waar we heen moesten.

Vanaf PE is de volgende logische stop Knysna of Mosselbaai, maar wanneer we daar heen kunnen is nog maar de vraag, want volgens de weersvoorspellingen zullen we hier nog wel even liggen.

Jeroen & Daan

Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...