Wat vliegt de tijd

We zijn inmiddels al meer dan een week onderweg in de eerste week hebben we in totaal 914 mijl afgelegd. Dat is ongeveer 130 mijl per dag en daar zijn we ontzettend blij mee. Voor deze afstanden hadden we vooraf een handtekening gezet. De tweede week beloofd net zoals de eerste een goede week te worden.

Zeilen doen we als een race cruiser, maar zon opwekken kunnen we nog wat beter in worden. Vooral moeder natuur mag er wat beter in worden om de wolken en beetje weg te toveren. Het is de afgelopen twee dagen best wel bewolkt en dat merken we aan het percentage van de batterij. We wekken nu net zoveel op als ze we gebruiken, dus opzich is er geen probleem, maar het zou toch fijn zijn als we elke dag een stukje hoger komen.

Er kwamen ook nog twee boten langs varen vaar van een van de boten op koers lag voor Brazilië. Tenminste dat denken we. Het kan dus altijd nog verder dan in een keer naar Zuid Afrika varen. Helaas konden we ze niet zien. Alleen een klein lichtje op de horizon.

S'middags was het overgebleven brood met ossenstaart soep en s'avonds een rode saus pasta. Lekker smullen dus. We hebben voor de verandering geen aflevering gekeken van drive to survive, maar heerlijk buiten gezeten. Buiten is de temperatuur een stuk aangenamer. Wel moeten we dan snel eten want het koelt buiten door de vele wind snel af.

Gevaren afstand: 149nm
Gemiddelde snelheid: 6,4 knopen
Afstand te gaan: 4109nm

Jeroen & Daan

Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren. We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Meer lezen

Challenger komt thuis!

Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt Challenger op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen. Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl Challenger haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Meer lezen

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor. In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood. Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus. Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...

Meer lezen

Zoeken in deze blog