Doorgaan naar hoofdcontent

Verjaardag Daan

Vanaf nu noemen we Ruit weer Jeroen. Dit maakt het voor jullie denk ik weer een stuk makkelijker met lezen.

Daan werd op zijn verjaardag wakker met een dikke kater. Hij was namelijk al de avond er voor wezen feesten in Kuta. Jeroen was niet mee die had er niet zoveel zin in. Dat komt ook, omdat het plan was om naar het techno feestje te gaan in Tanjung Aan, maar dit bleek dicht te zitten. Dus iedereen die daar normaal gesproken heen ging was een feestje aan het vieren in Kuta. Geen techno maar heerlijke live muziek en in de latere uurtjes een DJ. Toen Jeroen dit s’ochtends hoorde had die wel graag mee gewild. Niet getreurd want we gaan vandaag weer en feestje vieren in Kuta. Tenminste dat is het plan, maar het weer werkt echt niet mee helaas. We zouden vandaag twee crossmotors huren. Daan heeft nog nooit motor gereden en wilt dit wel graag leren. Dit ging helaas niet door. Het weer was echt te slecht. Het bleef maar regenen. 


Wel heeft die een heerlijke Tiramisu kunnen maken. Die we smaken met de buurvrouw hebben gegeten. Ze gaf Daan en fles wijn als cadeau. We wilden toch echt wel graag naar Kuta gaan om lekker uit eten te gaan. Tussen de buien door vaarden we ons kleine bootje naar de kant, waar we de scooters huren. Net toen we aankwamen en weg wilden rijden op de scooter begon het kneiter hard te gaan regenen. Snel schuilen bij het restaurantje. Hier hebben we zeker nog en uur gezeten. De regen werd iets minder en we besloten het te trotseren. Poncho aan, gecombineerd met een regen jas en gaan met die banaan. De weg was een helse tocht, want de wegen waren helemaal overstroomd. We moesten letterlijk door stukjes rivier heen rijden. Normaal doen we er 10 minuten over, maar nu zeker wel meer dan een half uur. 


Toch kwam dat helemaal goed en vonden we een heerlijk restaurantje op wat te gaan eten. We hadden allebei echt heel erg veel zin in een goed stukje vlees en hier hadden ze voor een goede prijs een mooi stuk biefstuk met patatjes en wokgroenten. Wat was dit ontzettend lekker.  Een waardig verjaardagsmaaltijd en we hebben er voor gestreden om door alle riviertjes heen te rijden. Na een paar cocktails te drinken moesten we helaas aan bij dit restaurant, want het ging sluiten. Tijd om naar de kroeg te gaan. Najah het is meer een strandtent, waar iedereen op blote voeten loopt. Hier hebben we ons een beetje misdragen met biertjes drinken en shotjes. Ook deze bar sloot volgens ons al te vroeg (03:00). We besloten om verder te drinken bij een van de lokale supermarkten die 24/7 open zijn. Hier stonden we opeens met het personeel op Indische muziek te dansen. Echt super gezellig, maar toen het opeens 6 uur s’ochtends was, moesten we toch maar echt naar huis gaan. Dat hebben we gelukkig over leeft. De heen weg duurde allang, maar de terug weg al helemaal. We hebben er zeker wel een uur over gedaan. Wat een mooi avontuur.


Het was dus een super geslaagde dag uiteindelijk ondanks het slechte weer. We blijven hier nog een paar dagen en dan gaan we naar Bali om onze nieuwe zonnepanelen op te halen. 


Jeroen & Daan






Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...