Doorgaan naar hoofdcontent

Mijlpaal

4 weken onderweg wauw wat een prestatie en het einde is inzicht. We zijn ons nog niet aan het vervelen. Hebben elkaar nog niet de hersens in gestaan en we hallucineren nog niet over zeemeerminnen. Nou echt klagen mogen we dus niet. Wat we het meest missen? Jeroen mist eigenlijk verder niks van het vasteland. Hij mist ze spotify, op de een of andere manier heeft die het voor elkaar gekregen om perongelijk uit te loggen, waardoor die niet bij ze muziek en podcasts kan. Dit gebeurde al een paar dagen geleden en is toch wel erg vervelend.

Daan kan nog wel in ze spotify, maar voor hoelang nog? De 30 dagen zijn bijna voorbij en dus spotify ook, maar dat is niet wat Daan mist. Voor Daan is het stukje bewegen wel het gene wat die het meest mist. Het zegt al genoeg dat we op een dag niet meer dan 500 stappen zetten, want ja de boot is nou eenmaal niet zo groot en we kunnen niet over water lopen. Dat is natuurlijk echt heel weinig en dat al voor 4 weken lang. Vervelend is het, maar niet het einde van de wereld natuurlijk. We zullen als we aan komen wel weer een stukje lopen en dan zijn we na een 1 km al helemaal kapot.

Daar in tegen varen we nog steeds met een mooi snelheid ons daggemiddelde over 4 weken is 145 mijl. Zeker iets om trots op te zijn. Voor hoever je daar trots op kan zijn, want we hebben niet zoveel invloed op het weer.

Gister vertelde we jullie over wat zoutwater in het kussen van de bank. Dit hebben we af ge zoet en laten drogen buiten in de zon vandaag. De lekkage was nergens te bekennen. Er was dus nog maar een optie over en dat is het water wat tussen het luik is gekomen. Dit moet dus meer zijn gewest dan we gedacht hebben. We krijgen momenteel helemaal geen water meer over dus we zullen zien of het droog blijft.

Gevaren afstand: 143nm
Gemiddelde snelheid: 6,0 knopen
Afstand te gaan: 1143nm

Jeroen & Daan

Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...