Doorgaan naar hoofdcontent

Terug naar het klusleven en niet meer alleen.

Even anders dan normaal: deze keer een week in één post, omdat er de afgelopen dagen niet veel bijzonders is gebeurd.

Na het vertrek van Annelies besloot ik de kluslijst weer op te pakken, maar eerlijk gezegd begon ik rustig. Op 30 november deed ik weinig meer dan wat administratie en het afronden van de laatste dingen voor de levering van de Challenger T-shirts. De avond maakte ik nog wel even speciaal met een borrelplank in “Annelies-stijl”, want er lagen nog wat lekkere dingen in de koelkast.

De volgende dag, op 1 december, stond in het teken van de nieuwe dinghy, mogelijk gemaakt door jullie support! Ik paste de hoes van het oude bootje aan zodat die op de nieuwe Big Duck past. Het resultaat? Een bootje dat er oud en geleefd uitziet – hopelijk onaantrekkelijk genoeg om niet gestolen te worden. De hoes beschermt het bootje ook tegen de zon, en ik zette de ophangpunten van het oude bootje over. Zo kan de nieuwe dinghy veilig omhoog worden gehesen tijdens de nacht.


Op 2 december repareerde ik de douchepomp, die normaal het water van de douchevloer wegpompt. Een contactpuntje van een van de koolborstels was gebroken. gelukkig met een beetje creativiteit en een soldeerbout kom je heel ver.

De klus van de dag was daarmee geklaard. Het is hier bloedheet, dus ik probeer mezelf aan mijn afspraak te houden: één klus per dag om het draaglijk te houden.


3 december werd een echte wasdag. Ik draaide drie wassen bij de Darwin Sailing Club, een groot voordeel van het tijdelijke lidmaatschap. Het was een hele sauna in het washok – stel je ruim 30 graden buiten voor, met een plat dak en geen ramen binnen. Gelukkig kon ik daarna lekker douchen en wat blogposts bijwerken met een koud biertje bij de club. De avond verliep wat anders; door de golven moest ik tot laat wachten voordat ik veilig mijn bootje te water kon laten. Rond 23:00 hing ik de nog klamme was op de boot en maakte ik een snelle maaltijd: soep met brood. Toch nog een productieve dag afgesloten!


De volgende dag, op 4 december, begon met opruimen en het up-to-date maken van de kluslijst. In de middag ging ik mee zeilen op een unieke boot: een zelfgebouwde aluminium catamaran, ooit een recordhouder in de lokale zeilraces. Met zes mensen aan boord zeilden we op deze snelle open catamaran. Hoewel moderne performance-catamarans sneller zijn, was het een geweldige ervaring om te zien hoe deze oude racekat nog steeds indruk maakt.

5 december was een rustige dag. De hitte was behoorlijk drukkend, dus ik hield me vooral bezig met huishoudelijke taken. De boot was na vandaag weer redelijk netjes en zo kon ik ook de watermaker aan zetten. Geen spannende avonturen, maar wel lekker om alles weer netjes te hebben.


Op 6 december stond er weer een klus op de planning: het verplaatsen van de inlaat op de watertank van de watermaker. De watertank kwam namelijk vaak onder druk te staan tijdens het water maken, iets wat echt niet wenselijk is. Het werd een pittige klus en viel flink tegen, maar om 20:00 was alles eindelijk klaar en opgeruimd. Zo kon ik de avond nog even chillen en wat eten. 

Daan stond later die nacht op het strand klaar om opgehaald te worden.

Met de nieuwe dinghy haalde ik hem op. Wat een luxe voor Daan om opgehaald te worden met een bootje dat niet lekt! Aan boord dronken we samen nog twee biertjes en deelden we een kleine borrelplank. Daan had onderweg namelijk niks gegeten, dus het was een perfecte snack. Zo sloten we de dag goed af en konden we samen weer vooruitkijken naar nieuwe avonturen!


Daan & Jeroen







Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...