Doorgaan naar hoofdcontent

De wind draait maar niet

Vandaag was het niet nodig om de motor te gebruiken, genoeg wind! Helaas nog steeds laveren dus lekker tegen de golven in beuken. Hierdoor maken we niet al te veel mijlen elke dag.

De meeste dagen varen we wel rond de 100 mijl maar we maken dan maar rond de 60 mijlen richting Lombok. Niet echt motiverend zeilen. Het weer bericht is een beetje het zelfde als onderweg naar Paas eiland. Elke dag voorspeld die dat we morgen de wind gaat draaien. Tja maar dat blijft maar niet gebeuren.

We hebben wel lekker gezeild en zelfs nog een dubbel rif gezet voor de nacht. Het ging namelijk wel erg hard en lomp. Niet waar onze grote genua voor gemaakt is… Dus reven maar. Het zal je verbazen dat je eigenlijk bijna niks kwa snelheid inlevert maar het comfort word wel een stuk groter en de boot krijgt minder op zijn donder. Dit geld natuurlijk alleen als het echt zo hard waait dat het ook nodig is om te reven.

Smiddags deden Daan en ik voor het eerst in tijden weer eens het spelletje port royal. We kwamen toch weer tot de conclusie dat we dit eigenlijk veel te goed kennen. We zaten zo weer in het spel en Daan won dit keer.

we aten lekker pittig. een van de pittigste sausjes die je in de supermarkt kon kopen. Dit vond vooral Jeroen erg lekker. Daan vond er te weinig smaak aan zitten maar vond het vooral pittig.

Morgen draait hopelijk de wind. Naja we zien wel of dit dan ook echt gaan gebeuren.

Daan & Jeroen

Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...