We werden wakker in een hele kalme baai… Zo zaten we genietend de bijzondere omgeving aan het ontbijt. We baalde ook iets omdat de wind weer ver te zoeken was. Naja we hadden 7 knopen op de windmeter. Dat is net windkracht 3. Stil liggen doen we dan niet, maar het voelt dan wel als dobberen met het windje mee richting rif. Gelukkig hebben we 2 mogelijke ankerplaatsen en zijn deze vandaag beide prima te halen.
We waren blij verrast toen we achter de kaap vandaan schoven. Een mooie 11 a 12 knopen wind, dus dat is lekker zeilen! De zee was kalm door het rif en zo is het dus extra genieten. We kwamen zelfs nog 2 keer grote beroepsvaart tegen. Beide ruim boven de 250 meter. Wat een joekels en wat zijn wij dan toch klein.
We hadden genoeg snelheid in de boot om door te zeilen naar de 2e mogelijke stopplaats, maar het was heet en we hadden zin om lekker te zwemmen. Bij het rif lag een mooi stuk zand om te ankeren. 170 bij 70 meter. Ruim voor ons om te ankeren. Na een korte verkenningstocht gooide we ons ankeretje in het zand. Het was hier maar 5 meter diep en werd langzaam dieper tot 15 meter. We lagen heerlijk en konden niet wachten om het water in te gaan.
We stapte in de dinghy en vaarde naar het ondiepe stuk van het koraal. Wat was het weer bijzonder! Zo veel kleuren en wat een vissen. Dit was echt weer een mooi stuk onaangetast jong koraal. Langzaam maar zeker kwamen we steeds in dieper water. We zagen grotere vissen, en mooie rog en natuurlijk wat haaien. Dat was vooral voor Annelies even wennen. Na de eerste snorkel tour hadden we nog niet genoeg van het onderwaterleven en zo vaarde weer terug naar het ondiepe. Annelies ging hier eerst het water in en kwam al gillende weer terug gezwommen! Er zat daar namelijk een hele grote haai! Ik zat nog in het bootje en moest wel lachen. Ze had de duikbril op de voorhoofd gezet en keek niet eens meer naar de haai. Zo was ze natuurlijk wel een makkelijk hapje. Maar we zaten in het ondiepe dus groot kon die haai nooit zijn. Dat bleek ook toen ik het water in dook. hoe groot dan ook... het blijft toch een imposant dier, zo een haai. Dan wordt een meter al snel 2 a 3 meter ;)
Gelukkig had de haai geen honger, maar was wel een beetje nieuwsgierig. Na een paar keer goed dichtbij te zijn geweest was het duidelijk. We waren geen eten voor hem. Dus zo verdween die weer het diepe blauwe water in.
Morgen varen we weer richting de kant, richting 1 van de vele eilandjes waar we kunnen liggen. Daar kunnen we wat relaxter liggen dat waar we nu liggen. Dit beloofd namelijk een heftig nachtje te worden.
Annelies & Jeroen
Reacties
Een reactie posten