Doorgaan naar hoofdcontent

Slagroom gevecht

Tijdens de wacht van Daan hebben we de spinnaker vannacht naar beneden gehaald. Daan vertrouwde het niet meer en maakte Jeroen dus wakker. Er waren erg veel buien rond de boot. Met de spinnaker erop kunnen we niet veel wind hebben. In een bui kan het in een keer erg hard gaan waaien. Normaal zou je dan bij een bui het voorzeil inrollen, maar met de spinakker kan dat niet. Om de spinnaker naar beneden te halen moet er iemand naar het voordek. Dit wil je dus niet in je eentje doen. Jeroen ging aangelijnd naar het voordek om de slurf (de hoes van de spinakker) naar beneden te trekken. Daan kom daarna vanuit kuip de spinnaker met de val laten zakken. De spinnaker hebben we naar binnen gepropt het luik, om vervolgens de genua uit te rollen. Jeroen kon weer gaan slapen. Later bleek het nog harder te gaan waaien. We hebben er dus verstandig aan gedaan om de spinnaker naar beneden te halen.


Overdag hebben we de spinnaker er weer op gezet. De wind was na alle buien flink gezakt. Het was dus weer mooi weer om te spinnakeren. We besloten hem deze keer maar voor het donker naar beneden te halen. Aan het eind van de middag mocht die weet naar beneden, omdat de wind weer aan trok. We vaarden dus de nacht in met het volledige grootzeil en genua 1.


Het avond eten was de overgebleven lasagne van gister. We hadden precies de helft op gegeten, zodat we er nu nog een keer van kunnen genieten. Na de lasagne was het tijd om het toetje op tafel te zetten. Dit eindige in een gevecht. Zoals jullie weten heeft Daan gister brownie gebakken. Nu hadden we ook nog een pakje slagroom en die zouden we vandaag even opkloppen. Je zou zeggen geen probleem, maar toch ontstond hier on enigheid over. Daan die vaak in de keuken maar wat doet en alles een beetje op gevoel doet. Deed dit ook met het slagroom kloppen. Beetje suiker, mixer erbij en kloppen maar. Ja! dit vind ik prima. Smaakt goed en het ziet er opgeklopt uit. Daan gooide dus de mixer gelijk bij de afwas. Jeroen daar in tegen is heel erg van alles doen volgens het boekje. Dus… de slagroom is pas goed als die niet meer vloeibaar is. Dit was nog een heel klein beetje het geval, maar Daan vond het wel prima zo en serveerde de slagroom dus niet volgens het boekje. Het smaakt toch goed? en het stroomt niet van de brownie af. Prima toch? zei Daan. Jeroen snapte gewoon niet hoe Daan zo kan denken. Het hoort niet zo! het moet steviger zijn. We hadden dus geen gevecht, maar wel een leuke woordenwisseling. Later konden we er hard om lachen. Zo zie je maar weer dat iedereen zo anders is. Uiteindelijk hadden we allebei wel begrip voor elkaars meningen. 


Gevaren afstand: 80nm

Gemiddelde snelheid: 3,3 knots

Afstand te gaan: 799 nm 


Jeroen & Daan




Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...