Doorgaan naar hoofdcontent

Backflips

6 uur s’ochtends stond de wekker. Even uit het luik kijken, maar helaas nog geen bootjes. Een half uurtje later keken we weer en toen waren er wel toeristen bootjes en veel ook. Deze kans grepen we met open armen aan. Hup allemaal het bootje in en gaan met die banaan. Al onze snorkel spullen lagen nog in het bootje. We hoefden dus alleen maar het bootje op te pompen en te laten zakken. We moeten dus nu altijd elke dag het bootje oppompen, omdat die langzaam leeg loopt. Vervelend binnenkort maar weer een keer plakken. 


De manta waren er! Plus 40 touristen. Er stond nogal veel stromingen dus moest er iemand in het bootje blijven Jeroen offerde zich op. Hij liet Esmee en Daan samen naar de manta’s zwemmen. Wat is het toch een lieve jongen. Van de 40 touristen hebben geen last gehad najah Esmee wel en Daan niet. Iedereen probeerde te kijken en duwde elkaar aan de kant om maar een glimp van de manta te kunnen zien. Daan had hier geen last van, want die dook naar beneden en de toeristen konden dit niet. Zo was Daan super dichtbij de manta’s om filmpjes te maken. We hebben hier twee filmpjes van gemaakt de mantra vlog en een rustig filmpje van de manta’s. Toen Esmee en Daan weer bij het bootje aan kwamen waren de manta’s helaas al weg. Jammer voor Jeroen, maar gelukkig heeft hij ze vorige keer met Justin gezien. 


Na ons manta avontuur zijn we gaan varen. Richting Naviti hier zijn we ook geweest met Justin. Dit is de plek waar we het gezonken vliegtuig hebben gezien. We besloten nu wel iets verder in de baai te gaan liggen. Zo leek het net een nieuw plekje. We lagen hier mooi alleen. Esmee en Daan zijn nog even lekker naar het mega grote privé strand geweest en daarna hebben we s’avonds lekker pasta gegeten. Hier hadden we mooi nog een portie van over om nog een keer van te eten.


Jeroen, Esmee & Daan



Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...