Doorgaan naar hoofdcontent

De pass snorkelen

Om 9 uur vertrokken we als een grote familie met de dinghy van de Ohana naar de pass. Super leuk dat we het zo goed met elkaar kunnen vinden.

De pass was fantastisch. Je moet je voor stellen dat je in de Centerparcs de eemhof bent. Daar klim je op de wildwater baan een vlieg je door het water. Dit is een beetje hetzelfde maar dan nog veel mooier. Vissen, Haaien en prachtig koraal. Dit kan je allemaal buiken terwijl je met een noodvaart door de pass vliegt.

We hebben dit twee keer gedaan. De meiden (Jade en Lara) zijn er zelfs ook in geweest. Die vonden het fantastisch om naar de honderden visjes te kijken. Bang voor de haaien zijn ze niet. Ze zijn banger voor honden dan haaien.

Om 2 uur hadden we een party op de Ohana. Er waren twee nieuwe boten aangekomen. Een van die boten kennende Ohana. Hierom hadden ze, ze uitgenodigd op koekjes en koffie. Natuurlijk mochten wij en de andere nieuwe boot ook komen.

Rik had speculaas gemaakt. Twee grote ovenschalen vol. Wat was het weer smullen. Tijdens deze party hebben we besloten dat we morgen ochtend door de pass gaan en buiten het atol gaan speervissen. Inaki een van de mensen op de nieuwe boot is een speervis master. Hij heeft twee geweren die bij elkaar wel twee duizend euro kosten. Daar is ons alliebaba dingetje niks bij. Hij speervist bijna elke dag en dan alleen op hele grote vissen zoals een tonijn of een mahi mahi.

Die vissen gaan wij natuurlijk nooit vangen met ons geweertje. Ons doel is om weer op een mooie grouper te jagen.

Jeroen, Ollie & Daan

Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...