Doorgaan naar hoofdcontent

BANANA!

Morguuhhh!! Dit is wat Rik riep toen hij s'ochtends bij ons aan klopte. Jeroen was al wakker dus die ging er heen. Vandaag is de dag dat we onze gasfles moeten inleveren. We hadden belooft aan Rik dat we nog zouden proberen om zijn campinggas fles te vullen. Dit ging nog precies, want de gasfles was bijna leeg.

Hierna boot Rik aan om de restanten van de pecan kokosnoot taart op te eten. Hier konden wij natuurlijk geen nee op zeggen. Ollie had zelfs zoveel zin in taart dat die nog een cake bakketje.

Uiteindelijk kwam het erop neer dat we voor ontbijt en lunch taart en cake hadden. Hier tussen zijn we wezen foilen. Deze keer weer achter de dinghy van de Ohana. Rik ging niet mee die bleef aanboord. Dus gingen Ollie en Daan samen met de kinderen foilen.

Jeroen was aanboord bezig met het maken van de bakskist. De sluiting was kapot gegaan. Dit heeft die gefixt door de sluiting er weer op te plakken met epoxy.

Na het foilen pakten Ollie en Daan snel hun voetbalschoenen om te gaan voetballen. Helaas was de sporthal niet open, maar lang treurde ze niet, want ze bedachten om twee goals te maken van een prullenbak en tassen. De kinderen die ook aan het wachten waren vonden dit super leuk dus hier zijn ze partijtje mee gaan spelen.

Ollie en Daan wilden toch nog wel een beetje sporten dus besloten ze te gaan hardlopen. Hier waren ze met een uurtje klaar mee dus gingen ze terug naar de dinghy. Op het moment dat ze de dinghy in stapten stopte er een scooter naast hun. Op de scooter zat een meneer die riep BANANA! Het bleek een lokale meneer te zijn die we al een paar keer gezien en gesproken hadden. Dit is namelijk niet de eerste keer dat we fruit van hem krijgen. Hij heeft ons ook al een keer een tas vol pompelmoes gegeven.

Als avond eten was er helaas geen taart of cake, maar rijst met lentel kerrie saus. Hier waren we stiekem wel heel erg blij mee. De hele dag taart en cake eten is niet het beste idee.

Morgen willen we ons gaan voorbereiden om te vertrekken. We proberen morgen voor het donker of de ochtend erna te vertrekken naar waarschijnlijk Hao.

Jeroen, Ollie & Daan

Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...