Doorgaan naar hoofdcontent

Eindelijk lekker zeilen!

We begonnen er zelf aan te twijfelen maar de boot kan het nog. Rond middernacht hebben we de wind echt aangezet en gelukkig niet meer uitgezet. Van 2200 tot 2400 heeft moeder natuut Daan gek lopen maken. Wel wind dus 6 knopen zeilen en dan weer geen wind, zeilen klappen en weer dobberen. De wind en de stiltes wisselde zich elke 5 a 10 minuten af. Daan is er maar druk mee geweest en heeft heerlijk wat gevloekt tussen door.

Gelukkig zeilen we sindsdien heerlijk. We gaan hard en comfortabel richting de Azoren. De grote genua en het volledige grootzeil doen goed hun werk. We varen op het moment rond de 6 knopen, weinig golven en windkracht 3. Vanochtend hadden we iets meer wind en toen had Harry er soms moeite mee. Hierdoor hebben we beide nog een uur op de hand gestuurd.

Overdag hebben we lekker in de zon gelegen, gesport, de brandstof jerrycans opnieuw vast gezet, onze controle rondjes gedaan en van een klein dutje genoten. Natuurlijk konden de potjes port royaal niet missen. Daan heeft beide potjes weer gewonnen, maar gelukkig was het 2e potje weer een keer spannend.

Voordat we aan de bereiding van ons avondmaal begonnen hebben we nog even heerlijk gedoucht. Naja douchen is een groot woord, met zijn tweeën 2 liter water gebruikt via een plantenspuit. We zijn er niet minder schoon om en voelen ons weer helemaal het mannetje.
We gaan zo lekker een broodje rookworst eten samen met een grote kom erwtensoep. Daar hebben we echt heel veel zin in.

Nog even de cijfers van middag tot middag. We hebben 94 mijl afgelegd en dus een gemiddelde snelheid van 3,9 knopen gelopen. Niet schrikbarend veel maar van 0700 tot 1200 hebben we 31,5 mijl afgelegd. Dit is dus 6,3 knopen gemiddeld, daar zijn we erg blij mee.
Als de wind zo blijft staan gaan we een mooi record neer zetten morgen.

Nu eten, afwassen en ons klaarmaken voor de nacht.

Daan & Jeroen

Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...