Doorgaan naar hoofdcontent

De nacht maakt indruk


Na het avond eten hebben we de afwas gedaan en ons klaar gemaakt voor de nacht.
De eerste wacht was voor Daan. Die ging de nacht in, met een privé show van dolfijnen om de boot. Toen het donker begon te worden, kwam ook de regen. Wat een luxe hebben we nu toch, want het middelste zeiltje op de achterkant van de buiskap ging dicht en we hadden nergens meer last van.
Het was zelfs zo aangenaam dat de zeilpakken niet eens aan zijn geweest. Wel netjes het zwemvest en een lifeline.

Het was een donkere, natte nacht. Vissersboten en andere scheepvaart waren pas laat te zien. De boot maakte best wel wat klappen in de golven en dat maakte het allemaal wel indrukwekkend als je dit niet gewend ben. Zo waren de woorden tijdens een van de wacht wisselingen, de boot is echt het enige wat ons veilig houd.
En dat klopt, zorg goed voor de boot en dan doet hij dit ook voor jou. Ook is het wel heel erg fijn om alle gadgets aan boord te hebben. Zo kunnen we ten alle tijden goed om ons heen blijven kijken. Zelfs als dat niet met de ogen lukt.

Er kwam vannacht wel licht van een plek die je niet zo 1 2 3 verwacht. De zee gaf licht! dit is een fenomeen dat komt door een bepaald soort algen. Deze algen geven licht als ze heftig bewegen. Echt bijzonder om de brekende golven en het kielzog zo op te zien lichten.

We hebben beide de eerste nacht goed ervaren. De wachten waren zo voorbij en het was maar 1 keer nodig om samen de boot weer op koers te leggen. Jammer de het slapen nog veel sneller voorbij gaat dan de wachten haha.

Het ontbijt was vanochtend rond 1000. Crackers met kaas en wat te drinken. Jammer dat ze toen de wind bijna uit zetten. Dat hadden ze namelijk niet beloofd. Dus we hebben een rustige dag op zee gehad. De lunch bestond uit tosti’s, de ham moest namelijk op. Wat een slecht leven hebben we toch.
Rond 1600 kwam de wind weer terug, nu loopt de boot weer een beetje. We gaan nu met een mooie 6 knopen, volledig getuigt, hoog aan de wind richting de Franse kust.

We zullen nog wel een paar slagen moeten maken, maar morgen gaat de wind draaien. Dat zou in houden dat het leven comfortabeler wordt en niet geheel onbelangrijk dat we de juiste kant op kunnen sturen.

Het hoogte punt van vandaag waren toch weer de dolfijnen, bizar hoeveel we er zien. Dat hadden we nooit verwacht, maar ons hoor je niet klagen;)

Het avondmaal wordt een broodje kip piri piri, met sla. Dit was de vorige keer ook erg goed bevallen dus dat zal wel weer genieten worden.
Daarna is het al weer tijd om ons klaar te maken voor de nacht.
Boot opruimen, afwassen, afspraken maken en dan is de eerste wacht weer voor Daan.

Het leven is goed aan boord.

Daan & Jeroen

Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...